/** Kotak Iklan **/ .kotak_iklan {text-align: center;} .kotak_iklan img {margin: 0px 5px 5px 0px;padding: 5px;text-align: center;border: 1px solid #ddd;} .kotak_iklan img:hover {border: 1px solid #333}

Pages

Senin, 24 November 2014

pondok betihang tinggi

Sekalinya Haji Untat ne hinip-hinip bisi rumah tihang tinggi wadahnya ada di kebun alias rumah pondok. Amun kada tinggi pondoknya bisa di masuki binatang ada nang ada di hutan Kampung Liur. “Ikam guring sini ja Ngolah. Hadangi aku handak menyubarang menukar hantalu gasan kita makan siang,” pesan Haji Untat. “Inggih Ji, jangan tapi lawas lah. Masalahnya ulun kada wani jua sorangan eh. Hehehe,” sahut Ongol. “Okelah kalo begitu, hadang ja lah  dipondok neh. Oke,” ujar Haji Untat.
Handap kisah, rupanya Haji Untat ne memang lawas meninggalkan Ongol di kebun karena mencari hantalu itik ngalih di Kampung Liur neh maklum kedida nang ketujunya beternak ayam ras. “Dasar jua sidin neh. Tapi bepadah setumat sekalinya lawas jua ai. Guring dulu aaaahhhh,” ujar Ongol sambil merabahkan awaknya diatas tikar purun.
Kada terasa teguring jua akhirnya Ongol neh, pas kada berapa menit datang Anang Gabau wan Dangdut, lalu bedua neh duduk dibawah berumahan pondok nang betihang tinggi tadi. “Ujar Haji Untat tadi kita disuruh meantar hantalu itik ne kepondok sidin. Tapi, kedida siapa-siapa di pondok neh. Iya am,” ujar Anang Gabau. “Kita tunggu sidin ai datang, iya kalo,” sahut Dangdut. “Ya am, mun menunggu sidin datang cagaran bebial-bial jua awak ne coy ai. Maklum benyamuk rangit dikebun sidin neh,” ujar Anang Gabau.
Merasa benyamuk tadi, lalu buhannya membakar rumput karing pas dibawah pondok betihang tinggi. Sekalinya asapnya tu naik pas tecium si Ongol nang lagi hayal guring siang didalam pondok. “Kebakaraaaan, kebakaraaaan,” kuriak Ongol bahancap beluncat tumatan atas pondok betihang tinggi tadi. Mendangar ada nang gugur mendabuk tumatan atas harau takelipik buhan Anang Gabau wan Dangdut. “Ada nang gugur mendabuk tumatan atas pondok,” ujar Anang Gabau. “Jangan-jangan buah durian coy ai. Ayo kita cari,” sahut Dangdut.
Sekalinya, nang didangar buhannya tadi gugur mendabuk tu sekalinya si Ongol. “Astah, ikam kah Ngol,” takon Anang Gabau. “Kenapa ikam eh Ngol berabah diatas licak,” ujar Dangdut. “Aku tadi melihat ada asap didalam pondok tu wal ai. Aku kira tadi ada kebakaran makanya aku behancap beluncat tumatan pondok tu am,” ujar Ongol mengisahkan.
Mendangar kisah Ongol ne tadi, harau mengangkang buhannya. “Hua hahahaha, asap tu lainan kebakaran Ngol ai. Kami membakar rumput karena dikebun Haji Untat neh benyamuk rangit. Makanya kami asapi,” ujar Anang Gabau. “Ya am, guring hayal eh kada menjanguk lagi am kebawah asal beluncat ja. Sekalinya beluncatnya dipadang licak. Hahahahaa,” ujar Dangdung menambahi. “Kami kesini Ngolai disuruh Haji Untat meunjuk hantalu itik gasan di pondok jar. Eh sekalinya bedapat wan durian gugur mendabut tumatan pondok betihang tinggi. Hahahaha,” ujar Anang Gabau. Harau masam muha Ongol disambati bebuhannya, kelimbahannya sakit pinggang jua si Ongol. Maklum beluncat dipondok betihang tinggi. (*/fin)

tagih hutang

HARI semalam Ongol terlihat pina siap-siap handak bejalan menuju jembatan wadah biasa bebuhannya bedudukan. Belum tulak inya melihat ada Haji Untat lewat dihadapan rumah inya. “Handak kemana pian Ji,” takon Ongol. “Handak ke pasar Ngolai, handak menukar bola lampu. Maklum, kerancakan mati lampu neh banyak bola lampu dirumah ku yang pagat,” sahut sidin. “Bujur tu Ji ai, diwadah ulun gin hanyar semalam ja mengganti. Sama nasibnya wadah pian,” ujar Ongol.
Tuntung bepanderan wan sidin lalu Ongol siap-siap tulak. “Santai disana gin ai, soalnya banyak kekawalan disana sambil barokoan cap pekat, hehehe,” garunum Ongol sambil mengujak sepeda ontelnya. Sekalinya dalam perjalan inya ne bepadat wan Anang Gabau. “Kejembatankah Ngol,” takon Anang Gabau. “Ya am wal ai, handak kesana nah. Mun ikam pang kemana,” sahut Ongol sambil betakon jua. “Lebih baik kita makan gorengan di warung Acil Jablay daripada di jembatan kedida nang dimakan kecuali roko tu am nang disikat,” ujar Anang Gabau. “Oke wal, kita ke warung sidin ja,” sahut Ongol.
Akhirnya niat handak bedudukan di jembatan kada jadi karena ada kawan Ongol nang membawai makan gorengan di warung Acil Jablay. Baya sampai diwarung wan imbah memarkir sepeda ontelnya lalu Ongol memesan gorengan nang biasa inya makan diwarung Acil Jablay neh. “Pisang goreng bagumpal Cil ai,” ujar Ongol. “Tenang Ngol, sudah aku siapkan gasan bebuhan ikam,” sahut sidin.
Rahatan memakan pisang goreng bagumpal kada berapa menit datang Haji Untat. “Asiiieeek, sesepuh Kampung Liur datang kesini wal ai. Biasanya sidin pang nang membayari neh mun sidin ada diwarung, hehehe,” ujar Ongol. “Kada harapan Ngol ai. Sidin semalam tekor menjual pekat,” sahut Anang Gabau. “Kita lihat ai kena. Aku yakin ja sidin nang membayari gorenga kita neh,” ujar Ongol pina semangat bebanaran.
Kada berapa menit imbah membungkus gorengan didalam plastik, lalu Haji Untat ne bulik am sampai tenganga muntung Ongol. “Hari semalam ada angsulan menukar gula rahatan ikam ku suruh ke warung. Nah  angsulannya tu ikam unjuk wan Jablay. Artinya ikam nang membayari gorengan nang aku bawa neh. Oke Ngol,” ujar sidin. “Jablay, nang membayari ne Ongol lah,” kuriak sidin. “Inggih Ji,” sahut Acil Jablay.
Mendangar pander Haji Untat tadi, harau masam muha Ongol sampai handak kada kawa bepander lagi am. “Hua hahahaha, rupanya Haji Untat datang ke warung Acil Jablay ne handak menagih hutang Ongol wan sidin,” ujar Anang Gabau pina mehulu-hulu banaran. Harau kada bunyi lagi am Ongol karena supan muha disambati Haji Untat. “Makanya jangan pina musti paan tadi. Kehandak sidin nang membayarkan ternyata sidin nang menyuruh ikam Ngolai, hahahaha,” ujar Anang Gabau pina behimat banaran menyambati.
Akhirnya, kada jadi makan gorengan Ongol ne karena duit nang dibawanya tumatan rumah tadi habis gasan membayari gorengan nang dibawa Haji Untat tadi. “Berapa butingkah nang dibawa Haji Untat tadilah,” takon Anang Gabau. “Dua puluh buting coy ai. Maka aku hanya membawa Rp20 ribu ja nah. Habis am gasan membayari sidin ja duit nang ada neh,” sahut Ongol pina masam muha. (*/fin)

tanggal habang

Sore tu Haji Untat mendatangi bebuhan Ongol nang lagi asik bedudukan di jembatan karena memang jadwalnya kedida nang begawinya maklum hari libur nasional. Kedatangan sesepuh Kampung Liur tu menyarui bebuhannya bada magrib kerumah sidin. “Bada magriblah kerumah ku,” ujar sidin. “Okey Ji,” sahut Ongol pina semangat bebanaran. “Nang hadir dapat HP seikung-ikung,” ujar sidin sambil meninggalkan bebuhannya nang masih bedudukan dijembatan.
Karena dijanjikan cagaran dibari HP oleh sesepuh Kampung Liur apada bebuhannya baya habis berdoa di masjid Jami Kampung Liur langsung bukah menuju kerumah Haji Untat. Binggung Haji Walet melihat kelakukan bebuhan Ongol neh.
Hitungan menit ja sampai am bebuhan Ongol kerumah Haji Untat nang memang jaraknya kada jauh tumatan masjid Jami Kampung Liur. “Ooohh, baselamatan coy ai. Apa maksud sidin ne lah,” takon Ongol pina bingung sorangan. “Mungkin tuntung baselamatan ne kalo Ngol kita dapat HP sesuai wan janji sidin tadi sore,” ujar Anang Gabau. “Mungkin ai, kita tunggu ai kena,” sahut Ongol.
Handap kisah, tuntung doa selamat diteruskan wan makanan, imbah kanyang lalu bebuhan kampung ne bulikan kerumah masing-masing. Tapi, bebuhan Ongol ne baluman bulik jua karena handak menagih janji nang pernah diucapkan sesepuh Kampung Liur. “Mana janji pian tadi sore tadi Ji,” takon Ongol pina penasaran banaran. “Sabar ja tu lagi diikatkan dibelakang. Hadanglah,” sahut Haji Untat.
Menunggu ai bebuhannya sambil barokoan cap pekat. Kada berapa datang pulang Haji Untat membawakan nang baikat-ikat dibahu inya itu. “Nah ini bawa bulik lah. Sudah aku bagi am seikat-ikat,” ujar sidin. Melihat nang baikat-ikat tadi, menyupah Ongol neh. “Nang ngini Ji ai humbut pekat. Jar pian tadi kami dapat HP kenapa humbut pekat neh,” ujar Ongol pina panas hatinya melihat kelakukan sesepuh Kampung Liur neh.
Dengan sabar Haji Untat menyahuti apa nang ditakoni si Ongol ne tadi. “Kada salah jar ikam tu Ngol ai. Ne memang humbut pekat. Artinya kalau disingkat menjadi HP alias humbut pekat,” ujar sidin. Langsung habang muha Ongol mendangar sahutan sidin tadi. “Harau dibongoli sidin,” ujar Ongol geleng-geleng kepala. “Sesuai wan janji aku tadi sore. Ya sudah ai bawa ai HP ne masing-masinglah,” ujar sidin. Apada, rahatan masam-masam muha tu am bebuhan Ongol menggendong humbut pekat masing-masing dibahunya. (*/fin)

dapat hp

Sore tu Haji Untat mendatangi bebuhan Ongol nang lagi asik bedudukan di jembatan karena memang jadwalnya kedida nang begawinya maklum hari libur nasional. Kedatangan sesepuh Kampung Liur tu menyarui bebuhannya bada magrib kerumah sidin. “Bada magriblah kerumah ku,” ujar sidin. “Okey Ji,” sahut Ongol pina semangat bebanaran. “Nang hadir dapat HP seikung-ikung,” ujar sidin sambil meninggalkan bebuhannya nang masih bedudukan dijembatan.
Karena dijanjikan cagaran dibari HP oleh sesepuh Kampung Liur apada bebuhannya baya habis berdoa di masjid Jami Kampung Liur langsung bukah menuju kerumah Haji Untat. Binggung Haji Walet melihat kelakukan bebuhan Ongol neh.
Hitungan menit ja sampai am bebuhan Ongol kerumah Haji Untat nang memang jaraknya kada jauh tumatan masjid Jami Kampung Liur. “Ooohh, baselamatan coy ai. Apa maksud sidin ne lah,” takon Ongol pina bingung sorangan. “Mungkin tuntung baselamatan ne kalo Ngol kita dapat HP sesuai wan janji sidin tadi sore,” ujar Anang Gabau. “Mungkin ai, kita tunggu ai kena,” sahut Ongol.
Handap kisah, tuntung doa selamat diteruskan wan makanan, imbah kanyang lalu bebuhan kampung ne bulikan kerumah masing-masing. Tapi, bebuhan Ongol ne baluman bulik jua karena handak menagih janji nang pernah diucapkan sesepuh Kampung Liur. “Mana janji pian tadi sore tadi Ji,” takon Ongol pina penasaran banaran. “Sabar ja tu lagi diikatkan dibelakang. Hadanglah,” sahut Haji Untat.
Menunggu ai bebuhannya sambil barokoan cap pekat. Kada berapa datang pulang Haji Untat membawakan nang baikat-ikat dibahu inya itu. “Nah ini bawa bulik lah. Sudah aku bagi am seikat-ikat,” ujar sidin. Melihat nang baikat-ikat tadi, menyupah Ongol neh. “Nang ngini Ji ai humbut pekat. Jar pian tadi kami dapat HP kenapa humbut pekat neh,” ujar Ongol pina panas hatinya melihat kelakukan sesepuh Kampung Liur neh.
Dengan sabar Haji Untat menyahuti apa nang ditakoni si Ongol ne tadi. “Kada salah jar ikam tu Ngol ai. Ne memang humbut pekat. Artinya kalau disingkat menjadi HP alias humbut pekat,” ujar sidin. Langsung habang muha Ongol mendangar sahutan sidin tadi. “Harau dibongoli sidin,” ujar Ongol geleng-geleng kepala. “Sesuai wan janji aku tadi sore. Ya sudah ai bawa ai HP ne masing-masinglah,” ujar sidin. Apada, rahatan masam-masam muha tu am bebuhan Ongol menggendong humbut pekat masing-masing dibahunya. (*/fin)

lawang bungkas

HARI semalam Ongol meninggalkan rumahnya bejalan supaya aman inya ne mengunci lawangnya. Imbah tu langsung ai bejalan mendatangi bebuhan Anang Gabau nang sudah mehadangi di jembatan sambil berorokoan cap pekat. Rahatan berokoan tedangar suara mengeluap dibayu. “Hah, apa nang gugur tu Ngol tumatan kantong ikam,” takon Gabau. “Paling duit selawian,” sahut Ongol pina kada tetahu paan maklum roko cap pekat tinggal sedikit lagi jadi pina ngalih bebanaran membuangnya. “Kada barang berhargalah Ngol,” takon Dangdut.
 “Kada beisi barang berharga paan coy,” sahut Ongol tetap ja pina tamam lawan muha.
Handap kisah, lawas bekisahan sampai habis roko sebungkus cap pekat lalu bebuhan bulikan. “Kita singgah kerumah Ongol ja yu,” ujar Dangdut. “Nah, sip walai. Kawa jua kita berabahan satumat dipelataran rumahnya tu,” sahut Gabau pina semangat bebanaran.
Lalu betiga ne bulik menuju kerumah si Ongol. Bebaya sampai kerumah pina telihat habut Ongol ne. “Hau, mananya kunci rumah ne,” ujar Ongol pina kipuh banaran gagap sana gagap sini lawan kantung selawar. “Nah hikamai, kadakah nang gugur dijembatan tadi,” sahut Gabau sambil berabaham pas sampai dirumah Ongol. “Kemungkinan tu,” ujar Ongol pina kipuh banaran memikirkan anak kunci tadi.
Lalu Gabau mencoba menggutak engsel kunci lawang. Blutak gutak tak tak. “Harau memang bekunci Ngolai,” ujar Gabau pina pasrah. Kada berapa menit Ongol pulang mencoba menggutak engsel kunci. Blutak gutak tak tak.. prak. “Nah hikamai, patah am,” ujar Ongol pina masam muha melihat engsel kunci lawang ampun inya patah. “Bah iya pang, camuham,” ujar Dangdut umpat jua menyambati.
Apada, mau kada mauai meambil jalan pintas. “Ambil linggis, bongkar ja lawangnya tu,” ujar Gabau. Harau mandam Ongol mendangar cagaran dirusak lawang rumah. “Cagaran kada bekunci am rumah ne lah,” ujar Ongol tesandar didinding pelataran rumah. “Mau kada mauai, daripada ikam guring dipelataran rumah ne,” sahut Gabau.
Harau hitungan menit lawang nang tekunci tadi habis dibongkar Gabau lawan Dangdut. “Hau, apa ne ah. Kayanya kunci rumah neh,” ujar Gabau pas melihat ada anak kunci gugur tumatan atas lawang. “Nah hikamai, ne anak kunci cadangannya. Aduhlah, kenapa aku kada tepikir kesitu tadilah. Nah iya am,” ujar Ongol sambil meingkuti kepala. Apada, masam ai muha Ongol. Harau mau kada mau ai semalaman kada karuan guring, mun lawang kada bekunci karena dibungkas paksa, terpaksa ai jadi jamal alias jaga malam. “Iya am, nasib-nasib,” ujar Ongol pina menggarunum. Bebuhan Gabau lawan Dangdut ne bulikam pas sudah membungkas lawang Ongol nang tekunci tadi. (fin)

main diwarnet

Imbah sembahyang magrib bebuhan Ongol ne bacungkungan di jembatan sambil barokoan cap pekat. Kedida lagi am nang digawi bebuhan warga Kampung Liur selain bedudukan santai karena siangnya sudah begawi behimat, ada nang memantat ada jua nang memagat pekat. “Kemana kita ne lah. Hinip malam Jumat neh,” takon Ongol. “Lebih baik kita main internet di warnet pun Haji Untat ja kah,” sahut Anang Gabau. “Wuih, sip coy. Kita kesana yooo,” ujar Dangdut membawai bebuhannya.
Handap kisah, bebuhannya ne memilih wadah gasan bainternetan paling bunju sana supaya kada ketahuan wan kekawalan nang lainnya. “Dibunju sana ja Coy. Kawa jua kita melihat nang ehem, ehem toeh. Hehehe,” ujar Ongol. “Waduuuh lah, pikiran galau jua Ongol neh. Kita disuruhnya melihat urang nang batilanjang tu am. Dasar jua otak ikam Ngol, Ngol. Besamut kalo,” sahut Anang Gabau pina sarek banaran. Apada, hinip ai Ongol imbah disareki kekawalannya tadi.
Buhannya ne menyewa main di warnet ne Cuma setengah jam maklum duit bebuhan belum tanggal anum ne lagi pas-pasan. “Apa nang kita lihat ne lah. Aku kada paham nah,” ujar Ongol. “Ketik ja Ngol pemandangan. Kita handak melihat pemandangan alam Kampung Liur,” sahut Anang Gabau. “Astah, mana ada ah Kampung Liur ne masuk internet. Ne kampong coy ai. Hahahaha,” ujar Dangdut. “Siapa tahu ah,” sahut Anang Gabau pina supan muha.
Rahatan handak membuka situs pemandangan, blup, lampu pajah mendadak. Harau kipuh bebuhannya. “Busyeeet, lagi asik-asiknya pajah pulang lampu kita neh. “Oooiii, kemana buhan ikam coy. Aku kada melihat nah,” kuriak Ongol. Sekalinya Anang Gabau wan Dangdut ne behancap bukah bagemet pas pajah lampu tadi. Lalu tetinggal Ongol ja sorangan.
Hinip Ongol neh sorangan didalam ruangan warnet. Kada berapa menit ada suara batis urang nang bejalan. “Bore ikam neh. Kawan ditinggal sorangan. Takutan coy ai. Handak aku ludahi ja ah. Maok banaran ikam neh,” ujar Ongol pina bemamai-mamai sorangan. Rupanya inya ne kada tahu paan siapa nang dipanderinya tadi. Tapi, nang dipanderinya tadi ne gin hinip jua alias sama-sama kada melihat.
Kada berapa menyala am lampu di warnet Haji Untat neh. Pas menyala, harau tekajut Ongol ne pas melihat siapa nang ada dihadapannya wan aur disumpahinya behimat. “Astagaaaaa, piankah Ji,” ujar Ongol pina pucat muha. “Ayoam ludahi, jar ikam tadi handak meludahi muha aku neh. Bebila am,” sahut Haji Untat pina habang muha.
Harau seraba salah akhirnya Ongol neh pas melihat nang dihadapannya tu sesepuh Kampung Liur mana disumpahi behimat banaran. “Lun kira tadi Ji ai buhan Anang Gabau wan Dangdut. Eh, sekalinya pian lah. Hehehe,” ujar Ongol pina supan muha. “Maok ikam neh. Makanya jangan sembarang bemamai-mamailah. Lihati dulu sebelum menyumpahi urang. Aku gin kada melihat jua tadi, kacamata aku tetinggal didalam wadah bebuhan ikam main internet neh,” sahut Haji Untat. “Astagaaaa, jaka tahu tadi langsung bukah ja ulun. Pian kada melihat jua alias rabun. Hahahaha,” ujar Ongol behancap bukah tumatan dalam warnet bukah kada meingat diri takutan kalo pina ditampar sidin gara-gara mehulut-hulut sesepuh Kampung Liur. (fin)

tesalah kasir

TERLIHAT pina gelisah banar Ongol ne sekalinya handak menukar baju hanyar tapi kedida kawan nang hakon mendangani termasuk Anang Gabau lawan Dangdut. Alternatif terakhir, akhirnya harus tulak menyorangan ketoko baju nang ada di Pusat Perbelanjaan Kampung Liur (PPKL) lantai III. Lantai I orang bejualan iwak, lantai II wadah
orang bejualan sembako dilantai III bejualan baju dan selawar serta bejual buah-buahan. “Lantai III ginai nang ada bejual bajunya,” ujar Ongol sambil menuju kesana menggunakan tangga nang ada karena kada wani naik life takutan mati lampu mendadak harau kada kawa keluar tupang. Handak 20 menitan Ongol naik menyorangan ke lantai III, pina telihat tahengal-hengal pang pehinakan maklum peroko berat cap pekat. “Uyuh jua sekalinya naik ke lantai III ne, dasar peroko berat,” ujar Ongol sambil menyapu paluh keluar kaya biji jagung. Handak kisah, pina telihat rami banar orang betetukar dilantai III maklum japang harganya banyak diskon termasuk buah-buahan. “Disebelah kanan buah didiskon 50 persen, sebelah kiri baju selawar ada nang pakai diskon ada jua nang kada,” ujar Ongol memperhatikan ruangan nang hibak lawan baju selawar dan buah-buahan. Rahatan kebingungan tumatan
belakang ada nang menapak. Plak. “Menyorangan, mana bini Ngol,” takon Acil Kelilu. “Kada handak dibawai, lebih
baik dirumah ja jar daripada umpat bejalan ke PPKL apalagi naik tangga takutan tujah,” ujar Ongol bekisah lawan
Acil Kelilu. “Iyakah, kada tesalahlah,” takon sidin. “Harau bujuran ne Cilai, kada mengaramput nah, sweer,” ujar Ongol membela diri. “Kalo begitu okelah. Tapi kena aku padahkan lawan Galuh Lintak bujurkah inya kada wani ke PPKL ne lantaran ngalih naik tangga,” ujar sidin pina meamcam banar. Lalu Ongol minta dangani lawan Acil Kelilu mencari baju hanyar gasan mengganti baju nang lawas. “Setumat ja Cilai ulun mencari baju tu, danganilah,” ujar Ongol pina memohon banar. “Ayuja, awas ikam amun lawas aku jitak dahi ikam,” sahut sambil membujuri awan galung dikepala. Bolak balik Ongol ne mencari baju nang cocok, sampai bingung Acil Kelilu melihat kelakuan Ongol. “Ikam ne menukar bajukah atau Cuma melihat gambarnya ja,” takon sidin. “Menukar Cil, tapi kedida nang pasnya lawan ulun,” sahut Ongol pina bealasan banar. “Tunah nang bagus pantas gasan ikam,” ujar sidin meambilkan baju nang bakerah lawan bekantong dua kiri kanan bagian atas. “Ya sip, bisa ja sekalinya pian ne
Cilah mencarikan baju gasan ulun,” ujar Ongol pina memuji sidin. “Jangan tapi banyak memuji paan, lajui kita bayar kekasir sana,” sahut sidin sambil mendatangi kasir nang ada dipojok. Pelayan kasir ne bungas pang
urangnya, sampai kebelingsatan Ongol menjanaki bini bungas tadi. “Akui, bungasnya, anak siapa juakah inya ne,”
ujar Ongol merayu. “Jangan tapi berayuan ngol, ingat anak bini dirumah tu,” tagur Acil Kelilu. “ Kada merayu pang
Cilai, Cuma kagum ja lawan kebungasannya tu,” sahut Ongol. “Sama jua ai merayu tu,” ujar sidin pina sangkal banar. Melihat bedua ne betangkar lalu bebinian bungas tadi bepander. “Sudahlah Cil, Bang, semua nang dibayar Rp50 ribu,” ujar bebinian kasir tadi. “Tuh, lajui bayar,” suruh Acil Kelilu. “Yap,” sahut Ongol sambil mengeluarkan
duit recehan, ribuan lawan puluhan ribu. Melihat duit nang kericikan tadi harau tenganga kasir. “Akui, adakah duit nang teganal Bang,” takon kasir. “Ituam nang ganalnya,” sahut Ongol pina kada tetahu paan lawan muha. Barang tokopun pindah tangan. “Terimakasih Bang,” ujar binian kasir.  “Oke,” sahut Ongol, sambil bingung mencari baju nang ditukarnya tadi kedida. “Hau kemana baju ulun tadi Cil,” takon Ongol. “Kada tahu, coba pang dilihat didalam plastik tu siapa tahu didalamnya tu am,” sahut Acil Kelilu. Merasa penasaran lalu Ongol membuka bungkusan plastik tadi. “Astagaaaaa, dikajalnya didalam Cilai, pas lawan buah-buahan nang ditukar tadi,” ujar Ongol sambil meingkut kepala. “Iyalah, harau iih, aku tadi tesalah membawa ikam Ngolai. Kasirnya tu ada 2, satu gasan buah-buahan satunya kasir baju,” padah sidin. Mendangar pander sidin tadi harau masam muha Ongol. “Acil, Acil, Acil, habisam baju hanyar ulun bebau buah. Yah, gagalam handak dipakai malam ini ne,” ujar Ongol pina ngalu kepala. Sekalinya bebinian kasir nang bungas tadi tu kada peduli paan apakah itu baju atau selawar amun tesalah membayar dikasir dikajalnya tupang satu plastik. “Baju hanyar ku, dikajalnya dibuah mana buah tiwadak nang begatah tu pulang harau uyuh membuangi gatahnya ja. Sial, sial,” garunum Ongol. (fin)

rasa sabun tetapasan

Sungsung tu pina rami dirumah Haji Untat karena kedatangan tamu istimewa dari Kampung Layat. Merasa penasaran datang ai Ongol ne wan Anang Gabau handak melihat langsung siapa gerang tamu sesepuh Kampung Liur neh. “Astagaaaa, Haji Walet coy ai,” bisik Ongol. “Pas banar coy ai kita bedapat sidin. Siapa tahu dapat kecipran duitnya. Hehehe,” sahut Anang Gabau. “Kecipratan liurnya kalolah, hahaha,” ujar Ongol. “Bujur coy ai. Tapi liur walet. Hahahaha,” sahut Anang Gabau. Apada, madam ai Ongol mendangarnya. “Hi-ihlah, hehehe,” ujar Ongol.
Rupanya kedatangan Ongol ne dihadang-hadang Haji Untat am karena ada nang bisa disuruh ke warung. “Nah pas banaran ikam datang Ngol ai,” ujar Haji Untat. Apada, himung ai Ongol neh mendangarnya karena ini disanjung sesepuh Kampung Liur. “Tolong ja Ngol ai tukarkan gula wan sirup. Kebelujuran itu habis nah,” ujar Haji Untat menambahi. Apada, masam ai muha Ongol. “Inggih Ji. Busyet, aku kira tadi meapakah, eh sekalinya menyuruh kewarung,” garunum Ongol.
Handap kisah, tuntung menukar gula wan sirup sesuai pesanan Haji Untat lalu Ongol disuruh meulahkan minuman gasan tamu terhormat sidin. “Sekalian ulahkanlah, kena ada ja gasan ikam Ngol ai,” ujar Haji Untat. “Asiieeek,” sahut Ongol pina telihat semangat bebanaran. “Cagaran kawa nukar roko cap pekat neh, hehehe,” ujar Ongol kehimungan.
Kada berapa menit datang pesanan Haji Untat ne tadi yakni minuman sirup. Tapi, anehnya sirup ne telihat bisa bebusa. “Hau, minuman apa ne Ngol pina telihat banyak busanya,” takon Haji Untat. “Ya sirup tadi tu am. Sesuai wan pesanan pian jua tadi eh,” sahut Ongol.
Mandam Haji Untat melihat sirup bebusa banyak. Lalu sidin menyuruh Ongol meminum sedikit sirup ulahannya inya tadi. “Minum dulu Ngol. Bujurkah kada itu sirup atau sabun tetapasan. Masalahnya sama eh warnanya wan sabun tetapasan,” ujar Haji Untat. Lalu Ongol meminumnya. “hueeeek, rasa sabun Ji ai,” ujar Ongol sambil meluwak keluar.
Melihat Ongol temuak-muak harau mengangkang bebuhannya. “Hahahaha, apa jar aku tadi. Tu sabun tetapasan nang ikam tukar Ngol ai. Hati-hati wayah ne mun handak betetukar, bebaik tetukar sabun tetapasan karena warnanya handak sama dengan sirup. Tapi beda botolnya ja pang,” ujar Haji Untat. Harau habang muha Ongol imbah meminum banyu sabun tetapasan. “Memang tesalah tukar Ji ai, lun kada ingat eh,” ujar Ongol. Akhirnya, tamu Haji Untat nang haus bebulik kada jadi haus karena aur mengangkang ja mengetawai si Ongol nang teminum banyu tetapasan. (*/fin)

balas dendam

HARI ini di Kampung Liur musim buah. Mulai buah durian, tiwadak, langsat, kanas, manggis wan rambutan. Nah, buah nang berambut ne Ongol ketuju banaran. Lalu inya tulak mendatangi rumah Acil Jablay karena dirumah sidin ne banyak pohon rambutan lag bebuah.
 “Ke n a p a r amb u t a n n e kada diputik?” takon Ongol. “Kedida nang waninya Ngol ai,” sahut Acil Jablay. “Bah, naik ja wani, ulun ne am nang menaikinyalah,” ujar Ongol. “Ayoja, mun ikam wani,” sahut sidin.
Lalu Ongol siap-siap handak menaiki pohon rambutan nang banyak buahnya. “Hey hey hey, mun minta rambutan to bepadah dulu wan ampunnya. Jangan asal naik ja,” tagur Haji Untat nang kebelujuran ada jua di situ. “Sudaham Ji ai, jar Acil Jablay ambil ja mun hakon menaiki,” sahut Ongol. “Mun sudah bepadah kada papa ja,” ujar Haji Untat sambil melihat si Ongol naik pohon rambutan. “Hati-hati Ngol, banyak samutnya,” pesan sidin. “Inggih Ji,” sahut Ongol.
Tinggi pohon rambutan garuda alias ganal parut pada dada ne 6 meter, maklum pohon sudah tuha tapi rasa buahnya manis nangkaya ampunnya. “Mun kada tahan di igut samut bepadahlah,” ujar Haji Untat. “Inggih Ji,” sahut Ongol tumatan atas pohon rambutan.
S e d i k i t d emi s e d i k i t rambutan dijangkau Ongol wan tangan. Pas tejuhut rambutan setampung banyak samutnya. Karena merasa diganggu samut ne langsung ja meiguti tangan wan Ongol. “Akaiyah,” ujar Ongol merasa sakit diigut samut hirang penghuni pohon wan buah rambutan garuda. Rupanya, pasukan samut ne banyak, melihat kekawalannya ada nang meharu. Apada, samut ne menyerang sambil meiguti tangan wan awak Ongol. Kipuh banar Ongol menapi samut nang banyak ditangan wan awaknya. Kada terasa tangan wadah memingut t e l apa s , kada berapa menit bruaaaakkk. Si Ongol tegugur tumatan atas pohon. Gugurnya bedahulu burit. “Sakitlah Ngol,” takon Acil Jablay. “Kada paan, cuma kepehe kahang,” ujar Ongol sambil memusut-musut belakangnya.
Melihat Ongol pina tepere-pere meangkat awak. “Hahahaha, jar pang kada papa ja, sekalinya tepere-pere jua ai,” ujar Haji Untat. Apada, masam ai muha Ongol. “Pasukan samutnya banyak Ji ai, nang kada tahan to diigutnya pas di pisang belonjor pun ulun Ji ai. Lalu ulun kada kawa menyandangnya lagi am. Paksa ai begugur ja daripada bebanyak samut nang meiguti,” ujar Ongol pina telihat berot muha menjelaskan wan sidin.
Apada, mengangkang ai Haji Untat wan Acil Jablay pas mendangar kisah si Ongol ne tadi. “Hahahaha, bebaik bangkak helemnya bisa kada tepakai am,” ujar Haji Untat pina mehulu banar. “Mun wan ulun tepakai ja Ji ai, hehehe,” sahut Acil Jablay pina tekurihing. “Hus, kada boleh lain muhkrim,” ujar Haji Untat menasehati Jablay. (fin)

rambutan besamut

HARI ini di Kampung Liur musim buah. Mulai buah durian, tiwadak, langsat, kanas, manggis wan rambutan. Nah, buah nang berambut ne Ongol ketuju banaran. Lalu inya tulak mendatangi rumah Acil Jablay karena dirumah sidin ne banyak pohon rambutan lag bebuah.
 “Ke n a p a r amb u t a n n e kada diputik?” takon Ongol. “Kedida nang waninya Ngol ai,” sahut Acil Jablay. “Bah, naik ja wani, ulun ne am nang menaikinyalah,” ujar Ongol. “Ayoja, mun ikam wani,” sahut sidin.
Lalu Ongol siap-siap handak menaiki pohon rambutan nang banyak buahnya. “Hey hey hey, mun minta rambutan to bepadah dulu wan ampunnya. Jangan asal naik ja,” tagur Haji Untat nang kebelujuran ada jua di situ. “Sudaham Ji ai, jar Acil Jablay ambil ja mun hakon menaiki,” sahut Ongol. “Mun sudah bepadah kada papa ja,” ujar Haji Untat sambil melihat si Ongol naik pohon rambutan. “Hati-hati Ngol, banyak samutnya,” pesan sidin. “Inggih Ji,” sahut Ongol.
Tinggi pohon rambutan garuda alias ganal parut pada dada ne 6 meter, maklum pohon sudah tuha tapi rasa buahnya manis nangkaya ampunnya. “Mun kada tahan di igut samut bepadahlah,” ujar Haji Untat. “Inggih Ji,” sahut Ongol tumatan atas pohon rambutan.
S e d i k i t d emi s e d i k i t rambutan dijangkau Ongol wan tangan. Pas tejuhut rambutan setampung banyak samutnya. Karena merasa diganggu samut ne langsung ja meiguti tangan wan Ongol. “Akaiyah,” ujar Ongol merasa sakit diigut samut hirang penghuni pohon wan buah rambutan garuda. Rupanya, pasukan samut ne banyak, melihat kekawalannya ada nang meharu. Apada, samut ne menyerang sambil meiguti tangan wan awak Ongol. Kipuh banar Ongol menapi samut nang banyak ditangan wan awaknya. Kada terasa tangan wadah memingut t e l apa s , kada berapa menit bruaaaakkk. Si Ongol tegugur tumatan atas pohon. Gugurnya bedahulu burit. “Sakitlah Ngol,” takon Acil Jablay. “Kada paan, cuma kepehe kahang,” ujar Ongol sambil memusut-musut belakangnya.
Melihat Ongol pina tepere-pere meangkat awak. “Hahahaha, jar pang kada papa ja, sekalinya tepere-pere jua ai,” ujar Haji Untat. Apada, masam ai muha Ongol. “Pasukan samutnya banyak Ji ai, nang kada tahan to diigutnya pas di pisang belonjor pun ulun Ji ai. Lalu ulun kada kawa menyandangnya lagi am. Paksa ai begugur ja daripada bebanyak samut nang meiguti,” ujar Ongol pina telihat berot muha menjelaskan wan sidin.
Apada, mengangkang ai Haji Untat wan Acil Jablay pas mendangar kisah si Ongol ne tadi. “Hahahaha, bebaik bangkak helemnya bisa kada tepakai am,” ujar Haji Untat pina mehulu banar. “Mun wan ulun tepakai ja Ji ai, hehehe,” sahut Acil Jablay pina tekurihing. “Hus, kada boleh lain muhkrim,” ujar Haji Untat menasehati Jablay. (fin)

behinip dibawah pohon

Sore tu Kampung Liur telihat pina hirang alias mendung, sementara Ongol ne masih ja memantat wan Anang Gabau di kebun Haji Untat. Handak bulik kerumah gawian beluman tuntung ya terpaksa ai bedua ne meneruskan gawiannya. “Handak hujan Ngol ai,” ujar Anang Gabau. “Ya am, handak bulik gawian beluman tuntung nah,” sahut Ongol. “Ya kalo kaya itu tuntungai gawian kita neh imbah tu hanyar bulikan,” ujar Anang Gabau.
Handap kisah, sekitar 30 menit buhannya menuntungkan gawian tumatan atas langit tedangar suara kilatan. Glederrrr. Crit gledeerrrr. “Waduuuuhh, gusang kita coy ai. Lajui bukaaah,” kuriak Anang Gabau. Harau takelipik Ongol mendangar kuriakan Anang Gabau tadi. “Akuiiii, nyaring pada peter lagi suara ikam ne coy ai. Hi-ih ai kalo kaya itu,” sahut Ongol.
Lalu bedua ne behandap bukahan menuju pohon jambu nang ada dipinggir parit kada jauh wadah buhannya begawi tadi. “Aku kada jadi kesana Ngol ai. Aku kepondok jaaaaa,” ujar Anang Gabau. “Waduuuuh, aku ai menyorangan dibawah pohon ne lah,” garunum Ongol pina sangkal banaran. “Ayujaaa, kada papa ja sorangan yang penting hepi. Okeeee,” sahut Anang Gabau lalu bukah kada tetahu muha lagi am.
Anang Gabau ne telihat lapang am behinak karena kada kehujanan wan kada kena kilatan nang menyambar-nyambar diatas langit. “Mun kaya itu aku kesana jua neh,” ujar Ongol meancang-ancang handak mendatangi Anang Gabau nang sudah duluan ada didalam pondok.
Baya handak bukah tedangar suara halilintar nyaring banaran. Glegaaaarrr. Kada berapa menit guguran buah jambu tumatan atas pas mengguguri kepalanya. “Ampuuuuunnnn, lainan ulun paaan,” kuriak Ongol sambil bukah kada meingat diri lagi am menuju pondok.
Sampai dipondok telihat pucat muha Ongol. “Kenapa pucat muha ikam ne Ngol,” takon Anang Gabau. “Disambar petir wal ai. Untung aku kawa bukah,” sahut Ongol pina musti banaran. Lalu Anang Gabau ne mengangkang behimat. “Wakakakak, ikam tu mun disambar petir tujaham Ngol ai. Ikam ne diguguri buah jampu. Tu be masih ada biji halus dirambut,” ujar Anang Gabau.
Apada, masam ai muha Ongol disambati Anang Gabau. “Ya lah, aku kira tadi disambar petir coy ai,” sahut Ongol. Glegeerrr. Glegeeer, glegeerrr. Suara petir menyambar diatas atap pondok buhannya. Apada, langsung beragapan bedua. “Hahaha, takutan jua ikam coy lah. Buktinya beragapan kita nah,” ujar Ongol. “Busyet,” sahut Anang Gabau.
Handak satu jam hujan membasahi Kampung Liur, rupanya hujan wan petir-petirnya tu tuntung parak isya. Lalu bedua ne bulik ke Kampung Liur membawa kisah pengalaman begawi wan kekawalan lainnya. (*/fin)

tetukar pertamax

Hari semalam Ongol disuruh Haji Untat meambilkan tetukuran sidin di pasar Kampung Liur pakai sepeda motor keluaran tahun 80-an tapi tengki minyaknya sudah dimodif kawa meisi 10 liter lebih sedikit. Karena disuruh bulang balik lalu sidin meunjuki duit gasan menukar bensin di SPBU. “Ne duit gasan nukar bensin, upahnya kena jalah,” ujar Haji Untat sambil meunjuki duit dua puluh ribuan. “Inggih Ji,” sahut Ongol.
Sudah menerima duit dua puluh ribuan apada himung ai Ongol neh lalu semangat begawinya. “Nah kaya itu pang Ngol, semangaaat,” ujar Haji Untat pina meambung banaran. “Belum tapi semangat banar ne Ji ai. Kalo pina pian kada ingat kena membayar upah ulun neh. Karena pian tu urangnya pada peingatan. Ya kalo Ji, hehehe,” sahut Ongol. “Busyeet, ingat ja kalolaaah,” ujar sidin membela diri.
Handap kisah, sekalinya bensin didalam tangki motor tuha pun Haji Untat ne memang sudah handak habis karena sudah handak semingguan ne kada dipakai sidin. “Handak habis Ji ai, tukarkan dulu lah bensinnya,” ujar Ongol. “Hi-ih, jangan lawas lah,” sahut sidin sambil membari pesan. “Ok Jiii,” ujar Ongol.
Kada berapa menit sampai jua Ongol ke SPBU Kampung Liur nang memang jaraknya wan rumah Haji Untat kada tapi jauh alias Cuma 150 meter. “Akui banyaknya ai nang antri menukar bensin neh. Sampai jam berapa juakah aku ne hanyar sampai kesana tu lah,” ujar Ongol menggarunum didalam hati. “Maka pesan sidin tadi jangan lawas-lawas lah. Nah iya am,” ujar Ongol pina camuh bepikir.
Rupanya kenapakah mata Ongol ne melihat ada pengisian nang kosong di sebelah hulu. “Astagaaaaa, disana kosong nah. Lebih baik aku kesana jaaaaa,” ujar Ongol pina telihat kehimungan sambil menggas sepeda motor tuha nang ditungganginya tadi.
Lalu pelayan ne betakon. “Berapa liter bang,” takon Utuh Lengkor. “Isi ful teng ja,” sahut Ongol pina semangat bebanaran. Nang antri di hilir ne cagangan melihati si Ongol nang mengisi minyak ful teng tadi. “Apa buhannya tu cangang-cangang. Ada nang anehkah,” ujar Ongol pina menggarum sorangan.
Hitungan menit minyak sudah hibak didalam tengki motor tuha keluaran tahun 80-an. “Berapa coy,” takon Ongol. “Seratus sepuluh ribu bang,” ujar Utuh Lengkor. Mendangar pander Utuh Lengkor tadi harau habang muha ikam. “Hau, emangnya berapa gerang harganya seliter neh,” takon Ongol pina penasaran banaran. “Sebelas ribu bang,” ujar Utuh Lengkor.
Mandam Ongol ne memikirkan harga minyak nang larang tadi. “Biasanya enam setengah ja coy ai,” ujar Ongol mengarasi. “Nang ngini ne lainanya bensin paan bang ai. Ne pertamax,” ujar Utuh Lengkor.
Mendangar pander Utuh Lengkor tadi harau masam muha Ongol. “Astagaaaa, telasah wadah aku ne tadi. Pantasa ai kada tapi hakonnya bebuhannya kesini. Sekalinya pertamax,” ujar Ongol. Apada, mengikik ai bebuhan Anang Gabau wan Dangdut nang umpat antrian bensin di sebelah hilir tadi. Paksa ai menjuhut duit didompet gasan membayari pertamax tadi karena duit nang diunjuki Haji Untat kada mayu gasan menukar pertamax 10 liter. (*/fin)

tujah dijamban

SUNGSUNG Ongol bejalanan mengelilingi Kampung Liur sambil olahraga. Maklum handak semingguan ne aur begawi memantat di kebun jadi aur terasa katur-katur lalu dibawa beolahraga.
Pina nahap japang Ongol ne rahatan keliling kampung sambil membawa sebotol minuman dingin diandak dipinggang amun haus tinggal mencabutnya. Nah rahatan kehausan handak meminum banyu tadi nang tinggal sedikit tu tedangar suara menggeluruk didalam parit. “Akaiyah, sakit banar parut nah, kenapa bisa kaya ini ne,” garunum Ongol sambil meingkuti parut. Rahatan merintih kesakitan lewatai Anang Gabau pakai sepeda ontel. “Kenapa Ngol, pina meharit banar,”
takon Gabau. “Kada tahu walai, kada biasanya sungsung kaya ini ne sakit parut,” sahut Ongol pina telihat belipatlipat muhanya menahan kesakitan. Merasa kasihan lalu Anang Gabau menawarkan diri. “Umpata aku ja ikam kerumah, siapa tahu ikam Cuma keuyuhan ja keliling kampung tumatan sungsung tadi,” ujar Anang Gabau. “Tapi, kawa jalan juakah sepeda tu pasalnya nang bebuat diatasnya tu orangnya ganal-ganal,” sahut Ongol pina menyindar banar. “Tenang ja, sepeda ontel ampun ku ne Ngolai, sudah lewat uji laboratorium jadi kada masalah paan,” ujar Anang Gabau menjelaskan pina tamam ja lawan muha. Handap kisah, kada berapa lawas sampai jua buhannya ketempat tujuan. Anang Gabau ne langsung memasukan sepeda ontelnya kedalam garasi. “Masuk Ngol, kaya ini am rumah, sabak lawan mainan anak ja,” ujar Anang Gabau. “Oke kawan, terimakasih,” sahut Ongol. “Hau, masuk kedalam pang diluar tu kada nyaman,” ujar Gabau. “Disini ja walai, nyaman anginnya,” sahut Ongol. “Astagaaaa, amun didalam kawa jua kita mengopingopi,” gasak Gabau. “Okelah kalo begitu,” sahut Ongol sambil melepas sepatu. Kada berapa menit datang kopi hirang nang disurung bini Anang Gabau. “Kopi pahit ja Ngolai, gasan penghagat awak sungsung ne,” ujar Gabau. “Kada sakit parutlah wal,” takon Ongol. “Amun aku sudah biasa am meminum kopi, tahuam amun ikamlah,” ujar Gabau. “Sama ja walai, dirumah gin kopi tuam dihantup,” sahut Ongol. Setelah meminum kopi ulahan bini Anang Gabau tadi, kenapakah Ongol ne pina masam muhanya. “Hau, kenapa pulang muha ikam tu Ngol pina telihat meharit banar,” takon Gabau. “Sakit banar walai parut ku nah, rasanya handak beol,” sahut Ongol. “Iyakah, lajui ikam kebelakang sana, lajui kena takeluar disini,” suruh Gabau. Merasa diperbolehkan harau behancap Ongol menuju belakang rumah. Pina telihat tegagas-gagas banar pang Ongol ne. bruak, grudak, bunyi lawang jamban ditutup pina gancang banar. “Akui, nyaringnya menutup lawang jamban tu. Kehandakan banar keluarnya tu,” garunum Anang Gabau. Habis berbatang-batang roko cap pekat tapi Ongol ne kada mencongol jua. “Hau, lawas banar didalam jamban kawan ne, keluar batukah pina lawas banar,” ujar Anang Gabau. Sekitar 2 jaman mehadangi Ongol keluar jamban tapi tetap kedida kabarnya jua. Merasa penasaran datangai Anang Gabau. “Jangan-jangan inya ne siup didalam jamban pina lawas banar,” ujar Anang Gabau sambil menuju kejamban wadah Ongol besembunyi membuang hajat ganal. Tok, tok, tok, Anang Gabau mengetok. Tapi tetap kedida jawaban. “Ngol, Ngol, Ngol, masih didalam jamban jakah,” tagur Gabau. Tapi tetapai kedida jawaban. Tambah penasaran lalu Anang Gabau mendobrak lawang jamban. Bebaya tebuka harau tekajut Gabau. “Astaga, Ongol tujaaaaaah,” kuriak Anang Gabau. Mendangar kuriakan nang kaya petir harau bedatangan buhan Kampung Liur. “Ada apa, kenapa,” takon Dangdut. “Ongol tujah didalam jamban,” padah Anang Gabau. Lalu Ongol diangkat tumatan jamban menuju kedalam rumah. Setelah diberikan pertolongan pada pasen tujah. Kada berapa menit sadar jua akhirnya. “Kenapa ikam bisa tujah didalam jamban tu Ngol,” takon Anang Gabau. “Nangkaya kada tujah, amun sesapu haduk disangkutkan dibelakang lawang. Pas rahatan handak menutup gancang maklum handak takeluar itu tu, sesapu mehantam aku. Lalu kada ingat lagiam,” kisah Ongol. Mendangar penjelasan Ongol tadi harau mengangkang behimat buhan kampung. “Ayolah, sesapu haduk ja kawa mentujahkan orang, hebat-hebat, hua hahahahaha,” ujar Dangdut pina tamam muha. “Itu baru sapu haduk, bagaimana kalo sapu jagat bisa dua hari dua malam kada bangun-bangun,” ujar Anang Gabau menambahi. Harau masam muha Ongol disambati kekawalan. Kelimbahan bulik membawa muha supan. (fin)

bebarang andak

Hari semalam bebuhan Ongol bulikan tumatan gawian memantat, wayah ne tenyaman pang mun handak begawi kawa ja sampai kekebun pakai motor karena sudah ada jalan tembusan nang diulahkan Haji Untat. Tapi am jalannya nangkaya dipehumaan licak banaran. “Kena malam kita bejalanlah Ngol, aku umpat ikam ja karena motor ne handak dipakai abahku Ngolai,” kuriak Anang Gabau. “Ayujaaaa,” sahut Ongol umpat jua bakuriak.
Tuntung begawi wan sudah mandi sore, lalu Ongol ne bejalanan sorangan sambil menunggu kadap sampai kada ingat lagi am wan sembahyang magribnya aur bejalanan tuam eh. “Tunggu di wadah Amang Bular ja, motor aku andak di parak pondok ja supaya sidin kada tahu aku datang bawa motor,” ujar Ongol. “Kada mungkin hilang jua ah banyak ja nang melihat disini eh,” ujar Ongol pina mantab banaran.
Handap kisah, sekitar 1 jam Ongol ne bekisahan wan Amang Bular dipelataran rumah sidin sambil barokoan cap pekat apabila dihadapan Ongol ada kopi tumbuk nang diulahkan sidin. “Datang mana ikam Ngol, imbah magrib ne sudah baelangam biasanya jam 8 kena am,” takon Amang Bular. “Kelebujuran ja Mang lewat dirumah pian neh langsung ai singgah, hehehe. Lawas jua kada bedapat wan pian asa dandaman jua,” ujar Ongol pina meranyau wan pander.
Kada berapa menit ada urang lewat pakai motor dihadapan buhannya. “Umpat lalulah Maaang,” ujar nang membawa motor neh. “Ayujaaa, handak kemana ikaaam,” takon Ongol. “Handak bejalanan ja Mang karena tadi ada nang menyasah makanya ulun lewat sidin nah,?” ujar nang menunggangi motor ne tadi. “Yakah,  ayuai kalo kaya itu eh lewat ja lah,” ujar Ongol.
Sekitar 2 menit datang bebuhan Anang Gabau wan Dangdut pina telihat hengap-hengap wan pehinakan. “Ikam tadi ada melihat urang pakai motorlah lewat sini ne tadi,” takon Anang Gabau. “Sabar wal, sabar jaaaa. Duduk dululaah sambil barokoan imbah tu hanyar bakisahan kita. Oke,” ujar Ongol. “Ya okelah kalo begitu,” sahut Anang Gabau wan Dangdut.
Tuntung barokoan wan minum segelas kopi tumbuk lalu Ongol mulai menakoni wan kekawalannya ne tadi. “Sebenarnya nangkaya apa gerang ai kisahnya bebuhan ikam ne bisa menyasahi urang bamotor,” takon Ongol pina musti banaran. “Kami tadi, melihat urang lagi mengocek stang motor nang ada diparak pondok pehumaan. Kada berapa menit motor tu langsung ja dibawa bukah. Berarti tu maling motor kada tahu jua motor siapakah nang dicuntannya toeh, makanya kami sasah,” ujar Anang Gabau mengisahkan panjang lebar.
Kada berapa detik tenganga muntung mendangar kisah Anang Gabau tadi. “Kenapa Ngol tenganga, ada nang salahkah nang ikam makan tadi,” takon Anang Gabau. “Motor nang ada dibawa maling tadi tu motor aku walai, aku tadi meandak motor diparak pondok pehumaan tu am, bruk,” ujar Ongol imbah tu langsung tujah am. Apada, tekajut ai bebuhannya. Tapi am, Ongol ne sudah tujam karena memikirkan motor tu pinjam jua tapi bebarangan meandaknya akhirnya dicuntan maling. (*/fin)

tesalah tukar

Pinamelihat bebuhan peacilan banyak memakai kerudung lalu bini Ongol ne handak juga meumpatinya. Rupanya inya ne supan handak menukar kerudung di pasar PPM Kampung Liur, lalu menyuruh lakinya menukarkan. Pesan bini Ongol neh carikan   kerudung warna hirang supaya bisa dipadukan wan baju apa ja karena warna hirang warna netral. “Yang hiranglah,” ujar Galuh Lintak bepesan wan lakinya. “Hi-ih, hirang sabukuankah atau hiran sedikit, ada putih-putihnya nangkaya tahi cacak tu,” sahut Ongol. “Hirang sabukuan, titik,” ujar Galuh Lintak pina bemamai-mamai.
Handap kisah, kada berapa lawas sampai jua Ongol kewadah tujuan. Lirik sana sini mencari nang ngarannya kerudung tadi. “Yang manakah nang ngarannya kerudung neh,” ujar Ongol pina telihat bingung sorangan pas ada dipasar khusus bejual kain. “Kadakah nang itu tu,” ujar Ongol sambil menuju kearah bebinian nang pina asik bekipas.
Japai sana, japai sini, rupanya nang beduduk bekipas tadi langsung mendatangi Ongol. “Murah ja tu Bang ai,” ujar benian tadi ternyata ngarannya Siti Asoy. “Kalo murah tu berapa,” takon Ongol. “Kada sampai seratus ribu bang ai, gasan piankah atau gasan bini pian,” sahut Siti Asoy. “Gasan bini ah, masa gasan ikam,” ujar Ongol pina tamam ja lawan pander. “Kalo ai gasan ulun, hehehe,” sahut Siti Asoy pina telihat lanji dihadapan Ongol. Sekalinya inya ne janda anak 2 ikung.
Rupanya Ongol ne rahatan menukar tadi, kada betakon paan. Apakah itu kerudung atau jilbab nang penting menutupi kepala. “Nukar warna hirang tu am,” ujar Ongol kada betawar lagiam. “Harganya seratus ribu Bang ai,” sahut Siti Asoy. “Kada papa ja, asal bini senang,” ujar Ongol pina mantab banar lawan pander. Lalu dibungkusai nang ditukar tadi.
Lalu Ongol pina telihat semangat bebanaran maklum bisa menukarkan kerudung gasan bini tersayang. Bebaya sampai didalam rumah langsung ai menampaikan kerudung tu tadi. “Astah, ne jilbab Bang ai, lainan kerudung,” ujar Galuh Lintak bina berot muha. Apada, masam muha Ongol pas mendangar nang ditukarnya tadi tu tesalah. “Iyakah, nah iyaam. Kada tahu aku tu nang ngarannya kerudung lawan nang ngarannya jilbab. Waduhlah,” ujar Ongol pina geleng-geleng kepala. Kada berapa menit harau behancap bebulik mendapati penjual kerudung tu tadi. Tapi sialnya, inya ne handak mehurupkan kerudung sudah kesorean kebelujuran sore tu PPM Kampung Liur tutup. Paksa ai isuk. Tapi sialnya lagi, Siti Asoy tulak keluar kota semingguan handak menukar barang gasan menambahi isi tokonya. Mau kada mau ai mehadangi semingguan. Galuh Lintak ne pina telihat masam muha, apada, harau semingguan jua Ongol kada dapat jatah. “Ya am, ngangguram,” ujar Ongol memicik kepalanya. (fin)

nada dering sayang-sayang

Imbah bulik memantat di kebun gatah di subarang bebuhan Ongol ne langsung bedudukan di jembatan sambil menikmati roko cap pekat. Kada berapa lawas lewat ai Haji Untat dengan sepeda ontelnya. “Kerumahlah imbah buhan ikam barokoan,” ujar sidin menyuruh bebuhan Ongol neh. “Asiik, makan kunjui basumap pulang kita Ngolai. Hahaha,” sahut Anang Gabau mengangkang sorangan. “Inggih Ji,” ujar Ongol. Lalu sidin bulik bedahulu mengujak sepeda ontel keluaran tahun 45 ne.
Handap kisah, sesampai dirumah Haji Untat ne bebuhan Ongol langsung ja beduduk dipelataran rumah sidin. “Kita duduk dipelataran rumah ne ja lah. Mun duduk didalam tu sabak kena wan asap roko cap pekat ja. Ya kalo Ngol,” ujar Haji Untat sambil mengeluarkan hape didalam kantong selawarnya. “Inggih Ji,” sahut Ongol. “Behape hanyar sidin coy ai,” bisik Anang Gabau. “Behinip ja coy ai. Mun kedangaran sidin bisa kada keluar kunjui basumap,” ujar Dangdut. “Okey sip coy,” sahut Anang Gabau.
Kada berapa menit tedangar bunyi dihape pun Haji Untat neh. Lalu ai sidin meangkat wan hape tadi. “Iya, hadang dulu lah. Aku lagi ada tamu dirumah neh. Tunggu ja dibatang banyu sana kena ada ja aku kesana. Okey,” ujar sidin bepander lewat hape ne tadi. Bingung bebuhan Ongol melihat kelakukan sesepuh Kampung Liur neh. “Pander wan siapa pian tadi Ji,” takon Ongol. “Tadi bepander wan tukang kelotok Ngol ai. Makanya aku suruh tunggu dibatang banyu,” ujar Haji Untat. “Ooooh,” ujar Ongol pina birai muha.
 Rupanya bebuhannya betiga handak membalas wan Haji Untat nang menyuruh kerumah tadi sekalinya baya menampaikan hape hanyar sidin. “Aku handak meambilkan kunjui basumaplah. Buhan ikam santai ja dulu,” ujar Haji Untat sambil meninggalkan hapenya dilantai pas dihiga duduk Anang Gabau. Menhancap Anang Gabau meubah nada dering dihape sidin. “Lajui, kena ketahuan sidin coy ai,” bisik Ongol. “Sudah tuntungam neh,” sahut Anang Gabau.
Kada berapa menit datang pulang Haji Untat wan bini sidin sambil membawakan kunjui basumap sekeranjang. “Kunjuinya masih panas-panas neh. Tapi kada papa ja mun hakon memakan rahatan panas-panas neh,” ujar sidin. Rupanya bini Haji Untat ne beduduk dihiga sidin. Kada berapa lawas tedangar bunyi dihape. “Hai sayang, diangkat dong. Jangan lawas-lawas kada tahan neh” bunyi nada dering dihape Haji Untat.
Mendangar nada dering besayang-sayangan, langsung am kunjui basumap tadi tu malepak diatas kupiah Haji Untat. “Ooohhh… menukar hape hanyar ne rupanya gasan besayang-sayanglah. Dasar keladi tuha,” ujar bini sidin. Harau kada kawa baungap muntung Haji Untat disumpahi bini. “Anuah, itu nada dering ja. Lainan binian bujuran,” ujar Haji Untat membela diri. “Kalau lainan binian bujuran. Trus bini jadi-jadianlah. Huaaaaaa,” gasak bini sidin.
Harau kacau akhirnya gara-gara kelakuan bebuhan Ongol membalas dendam wan sesepuh Kampung Liur. “Ne pasti gara-gara bebuhan ikam nang mengganti nada dering dihape aku,” ujar sidin sambil menunjuk kearah Ongol. “Mungkin pian ai tadi pas menelpon hapenya kada bebunyi. Tapi sekarang kan sudah bebunyi sekalinya nada dering besayang-sayangan. Ya kalo coy,” sahut Ongol. “Inggih Ji ai, mungkin pian jua kalo nang salah kada ingat mematikan nada dering tadi, hehehe,” ujar Anang Gabau menambahi. “Hi-ih lah, bujur jua, hehehe,” sahut Haji Untat supan sorangan. Padahal, memang disinghaja bebuhan Ongol supaya menyupani sidin. (*/fin)

bakpao halus

mbah bulik begawi memantat di kebun sore tu bebuhan Ongol bulikan menyubarang menuju Kampung Liur. Sudah jadi kebiasaan bebuhannya mun tuntung begawi tu kada langsung bulik kerumah melainkan singgah dulu di jembatan wadah biasa nongkrongan. “Lakas bulik kedida nang digawi jua dirumah neh. Mending dudukan dijembatan ja,” ujar Anang Gabau. “Sip tu wal ai. Apalagi malam ne malam minggu kedida bisi pacar ne paksa ai joblo dulu nah. Hehehe,” sahut Dangdut. “Mun handak bebini tu harus beniat coy ai. Mana hakon ah binian melamar ikam mun becari gin kada hakon. Hahaha,” ujar Ongol pina musti banaran menyambati kekawalannya sorang.
Waktu terus besasar parak magrib, cacing diparut mulai bagendang didalam parut Anang Gabau neh. “Cacing lagi menelpon coy ai. Artinya disuruh makan bakpao am neh. Hehehe,” ujar Anang Gabau. “Mun handak makan bakpao tu coy ai bebagi wan kawan neh,” sahut Ongol. “Nah pas banaran wal ai. Ikam ja nang menukarnyalah di warung Acil Jablay,” ujar Anang Gabau sambil meunjuk duit sepuluh ribu. “Oke sip,” sahut Ongol pina semangat bebanaran.
Handap kisah, tulaklah si Ongol ne bejalan batis karena jarak antara jembatan wan warung kada tapi jauh paan. “Hau, ikam umpat aku kah coy,” takon Ongol. “Ya am, biaram Gabau sorangan disana. Aku handak melihat bakpao ulahan Acil Jablay ne ai,” sahut Dangdut. “Okelah kalo begitu coy ai. Tapi, ikam kena nang membawanya ke jembatanlah. Imbah menukar bakpao tu aku handak menukar roko cap pekat,” ujar Ongol. “Sip,” sahut Dangdut.
Sekalinya Ongol ne licik jua urangnya, inya nang disuruh Anang Gabau menukar bakpao malahan Dangdut nang disuruhnya. “Licik, aku nang disuruh,” ujar Dangdut pina sangkal banaran. “Tenang ja coy. Duitnya tu sepuluh ribu artinya dapat 10 buting bakpao. Ya kalo,” ujar Ongol. “Aku ne handak menukar roko cap pekat ja disana,” ujar Ongol pulang. “Yak ah,” sahut Dangdut.
Kada berapa menit imbah menukar bakpao di warung Acil Jablay datanglah si Ongol ne sambil baroko cap pekat. “Sudah ditukarlah coy,” takon Ongol. “Sudah Coy ai. Tenang ja sesuai dengan apa jar ikam tadi,” sahut Dangdut. “Mantab. Tapi, aku handak menukar bakpao nang itu nah. Seribuan ja kalo harganya. Hehehe,” ujar Ongol sambil mendatangi Acil Jablay.
Merasa ada Ongol nang datang handak menukar bakpao, behancap sidin menakoni. “Nukar nang mana Ngol,” takon Acil Jablay. “Nang ganal tu Cil ai. Handak lun makan langsung ja masalahnya ne pakai duit ulun sorang eh,” ujar Ongol. Lalu bakpao nang ganal tu diunjuk sidin. “Nah, jangan beutanglah,” ancam Acil Jablay. “Inggih Cil,” sahut Ongol sambil menungap bakpao ganal. “Nyaman Cil ai. Terasa banar kacangnya. Hehehe,” ujar Ongol pina kehimungan banaran.
Bakpao nang dimakan tadi tu sudah handak habis. Nganga-nganga Acil Jablay ne melihat kelakukan Ongol nang pina nahap banaran makan bakpao ulahan sidin. “Seribu ja kalo Cil harganya,” takon Ongol. Habang muha Acil Jablay. “Muha ikam ah. Tu harganya lima ribu Ngolai,” ujar sidin pina menyumpah. Harau mengangkang Dangdut melihat sidin menyumpah. “Hahahaha, rasaiiiin. Makan tu bakpao,” ujar Dangdut.
Harau masam muha Ongol pas disumpahi Acil Jablay. “Sesuai dengan perjanjian tadi. Kada boleh bautang. Mun bautang hukumannya membersihkan rumah aku selama semingguan,” ujar sidin tanpa kompromi lagiam. Melihat kondisi kada memungkinkan langsung bukah am Dangdut ne mendatangi Anang Gabau. “Ongol dihukum Acil Jablay karena kada membayar bakpao. Dikira inya bakpao ganal tu harganya seribuan ja. Sekalinya lima ribuan. Hahahaha,” ujar Dangdut bakisah wan Anang Gabau. Apada, sama-sama mengangkang ai bebuhannya melihat kelakukan si Ongol tadi. (*/fin)

kacamata beembun

AKHIRNYA nyaman jua penjanak Ongol, maklum sudah mengukur kacamata diwadah Ibus Jabrik walau sempat tesalah pakai tapi kada masalah nang penting bekacamata. “Ada nang beda kawan kita hari walai,” tagur Dangdut. “Iyaam, meumpati model Afgan kawan seikung ne,” ujar Utuh Lengkor menambahi. “Daripada ja tu, umpat tenar maklum wayah ini nang kada rusak matanya gin handak jua bekacamata biar telihat keren,” ujar Dangdut pina mehulu banar lawan Ongol. Tapi Ongol ne kerenyem-kerenyem ja muntungnya. “Tesarah buhan ikam ja wal menyambati kaya apakah nang penting aku penjanak nyaman,” ujar Ongol didalam hati. Rahatan menyambati Ongol, datangai Anang Gabau. “Datang mana ikam wal,” takon Dangdut. “Datang wadah Haji Untat meminjam sepeda motor handak kewarung Acil Jablay,” sahut Anang Gabau. “Handak beapa ikam kesana,” takon Dangdut pulang. “Menukar roko cap pekat,” sahut Anang Gabau sambil membawai Ongol. “Ikam dangani aku kewarung Acil Jablay. Tapi, ikam nang menyetirnyalah,” ujar Anang Gabau. “Okelah kalo begitu,” sahut Ongol. Handap kisah, dalam perjalanan handak bebulik harinya pina kelihatan hirang banar. “Nah hikamai, cagaran behujan kita bulik ne,” ujar Anang Gabau. “Kada papa paan, nang penting selamatkan roko dulu amun baju, selawar lawan awak ne biaram basah,” ujar Ongol. “Harau bujur jar ikam Ngolai, amun baju, selawar  lawan awak ne kada ja dikaringkan amun roko basah harau membuang tupang,” sahut Anang Gabau. Ditengah perjalanan, hujan turun sangat derasnya sehingga ngalih banar melihat jalan apalagi hujannya kaya hujan ditawak lawan batu. “Akai, hujan ne walai hujan batu sakit banar awak dihantamnya nah,’ ujar Ongol. “Beranai ja ikam Ngolai, fokus dihadapan ja,” suruh Gabau. “Bujur japang, tapi, hujan ne nah,” ujar Ongol sambil memusut-musut awak lantaran kesakitan dihantam hujan deras tadi. Rupanya hujan ne semakin deras banar, pas berada disimpang tiga kenapakah kacamata Ongol ne beembun, lalu ngalih melihat jalan. “Hau, hau, hau, hau, ne belokkah atau lurus,” takon Ongol. “Lurus kalo Ngol,” sahut Anang Gabau kada melihat lagiam jalan dihadapan alias asal sambat. Merasa sama-sama kada melihat jalan tadi, lalu ai Ongol mengambil jalan lurus dengan kecepatan tinggi. “Astaga, salah Ngoooooool, belok kiri,” kuriak Anang Gabau. Kada berapa menit tedangar suara, bruaaaar, kretek tek. Sekalinya bedua ne merojok parit. Ongol teserudup kepadang sabat, Anang Gabau tetajak dilumpur. Beuntung japang ada Haji Nahap lewat pakai mobil butut sidin. “Hau, siapa nang merojok parit disana tu,” garunum sidin. Pas ada dilokasi harau tekajut sidin. “Astaga, kenapa buhan ikam merojok parit ne,” takon sidin. “Anuah Ji, kacamata ulun ne pang baembun takena hujan lalu ngalih melihat jalan,” padah Ongol. Mendangar kisah Ongol tadi, harau mengangkang Haji Nahap. “Amun ikam ngalih melihat jalan tu Ngolai, ganti Anang Gabau nang menyetir sepeda motor. Akhirnya masuk parit buhan ikam, hua hahahaha,” ujar Haji Nahap pina kada tetahu paan lawan muha. “Jakanya menolongi, ne menyambati. Dasar Haji Nahap, Nahap, Nahap,” garunum Ongol sambil mencabut Anang Gabau nang tetajak dilumpur tadi. Roko cap pekat hancur gara-gara basah lawan masuk lumpur. (fin)

rancak garing limbah kawin

Handak parak pemilihan Kepala Desa di Kampung Liur nih, Pak Camat meminta bebuhan anak mudanya bajaga setiap malam di Pos ronda nyaman kampung aman jar sidin, supaya maling takutan jua supaya kadida bang handak bekalahian jua jar antar pendukung calon Kades.
Mendangar kayaitu laluai Haji Untat sebagai ketua RT meolahkan gasan buhan Ongol nih Jadwal bajaga malam sakira rami dikumpulkan akan sidin setiap malam buhan babujangannya betiga setiap malam, pas takana malam jumahat yang jaga ronda Ongol,Garbus,Anang Gabau,Haji Walet, lawan Julak Gundul.
“han pas kalo kami be lima takana jaga malam jumahat pulang,” ujar Ongol pas melihat jadwal jaga nang diolah Haji Untat. “pian pebila jaga ji..?,” Ujar Ongol Batakun. “aku hari Selasa malam Arba haja ngol ae sakira kada kana jadwal dirumah, hahaha………..,” ujar Haji Untat tetawa.
Asa sangkal ada jua dalam hati Ongol bisa banar Haji Untat neh meolah jadwal ujarnya bagarunum dalam hati, dua minggu lagi nih Anang Gabau handak bekawinan dengan anak Acil Jablay nang hanyar tuntung sekolah pasti rami banar kampung nih banyak orang dari kampung sebalah handak datangan.
“tanggal berapa ikam kawin Nang,”ujar Ongol Batakun dengan Anang Gabau, “dua minggu lagi Ahad yang akan datang, ini pang kami sambil besiap-siap jua lagi gasan kawinan meolah panggung gasan buhan kampung liur bedangdutan,” Ujar Anang Gabau.
Pas bajaga malam jumahat di Pos ronda buhanya rami banar manakoni Anang Gabau apa haja lagi yang handak disiapi gasan kawinannya, “Ikam sudah besiap gasan wadah memasak segala lah Nang,” ujar Garbus betakon. Inya kebiasaan pang bila bekawinan di Kampung Liur bemasakan Nasinya pasti buhan lakian beramian didapur meolah atang wadah memasak nasi.
“baluman lagi kena haja jar pas empat hari handak kawinan hanya beolah ujar mintuha ku,”ujar Anang. “ayuha kena bila ada yang handak ditolongi kuyau kami lah Nang, sakiranya pakah yang kawa menolong kawan,”Ujar Ongol dengan Garbus.
Pas Ahad kawinan Anang Garbus banyak banar yang datang dari kampung Walet subarang Kampung Liur mendatangi kawinannya soalnya buhan Acil Jablay ne asalnya dari Kampung Walet pindah kekampung Liur bediam pulang, “Rami banar lah Kawinan Anang Gabau,” ujar Ongol bepadah lawan Garbus soalnya buhannya bedua disuruh jaga manyusun parkir oleh Haji Untat.
Lewat sudah dua bulan kawinan Anang Gabau, minggu-minggu sebelum kawin Anang Gabau rajin aja turun bejaga di Pos ronda dengan buhan Ongol dengan Garbus kenapakah imbah kawin lalu tejarang sebulan paling kawa turun sekali Anang Gabau. Pas malam jumahat jaga ada ae Haji Untat datang ke pos membawa wadai gasan buhannya jaga.
“kenapa nih be ampat haja mana Anang Gabau,”ujar Haji Untat. “tahu ji kedida lagi sampai jam 11 telihat urangnya, garing kalo,”Ujar Ongol menyahuti. “selawas habis kawin Anang Gabau garing tarus bepadah makanya kada kawan turun, lihat haja kena kada berapa lawas lagi Bininya tu yang garing, awak bininya langsung pina belamak,hahahahahahaha……………………”Ujar Garbus langsung tetawa.
“pina hapal ikam Bus ae, sorang balum kawin lagi, hahahaha”ujar Haji Untat tetawa jua.
Lalu ae Ongol menyahut “ulun kena bilanya sudah kawin ampih sudah bejaga Pos garing haja ulun tarus nyaman bini lakas lamak,hahahaha…”ujar Ongol  tetawa umpat mehuluti jua, apa ada se’posan tetawa haja mehuluti Anang Garbus.(dc)  

tesalah saf

MALAM  itu Ongol mendatang selamatan memperingati Isra Miraj wadah Haji Untat. Kenapa kah cuacanya malam tu pina kada basahabat. Beberapa hari ini hujan tarus maka saban hujan mati lampu pulang.
Padahal malam tu Haji Untat maundang Ustad dari luar Kampung Liur gasan mambari pencerahan warga kampung Liur, maklum ja warga kampung Liur ne banyak yang begawi keluar kampung di Sawitan. Sekali-sekali harus diberi siraman rohani gasan buhannya yang turunan dari sawit malam tu.
Handap kisah walaupun padang hujan merimis tapi banyak ja rupanya yang datang wadah Haji Untat. Di muara pagar ne ada am Ongol mehaga tamu mempersilakan masuk seikung pada seikung sambil bapayung.
" Silakan masuk mang," ujar Ongol lawan tamu ne tadi. Ongol ini ne tadi memang pendahulunya datang soalnya inya merangkap jadi panitia disuruh Haji Untat.
Rupanya biar padang hujan merimis, guntur ram-rum, dan listrik hidup mati hidup acara wadah Haji Untat ne bajalan lancar ja pinanya. Sampai tuntung acara hujan masih ja rintik-rintik sampai rumah haji Untat kosong kaya itu-itu ja hari pinanya.
Habis mendangani Haji Untat keuyuhan banar am pinanya Ongol ne tadi. Lantaran keuyuhan ne tadi teguring rupanya Ongol tadi, habis bekisahan pas acara. Kada tega membanguni,  Haji Untat membiarkan Ongol bemalam di rumahnya.
Hayal banaran Ongol guring, biar seumpama dikibit gin kada harapan bangun pinanya.
Sampuk Subuh sekalinya Ongol ne masih guring jua kada sing bangunan. "Ngol.. bangun Ngol, basubuh," ucap Haji Untat membanguni Ongol.
"Waduh..  uyuh nya membanguni Ongol ne, biaram kena bangun sorangan ja inya," gerunum Haji Untat sambil meninggalkan Ongol tulak ke langgar yang ada di Kampung Liur.
Di kejauhan tedangar sayup-sayup suara si Dangdut mengumandangkan azan subuh pina meandu-andu. Kada lawas ditinggal Haji Untat, Ongol tebangun mendengar azan subuh tu tadi, lalu Ongol bekurinah bangunan betempungas lalu menyusul Haji Untat ke langgar.
Sesampai di pelataran langgar belum sampat Ongol memacul sandal keluar Haji Untat.
"Astaga Ngol, api kompor di rumah tadi kada bemati Ngol, aku tadi menjarang banyu," ujar Haji Untat.
Mendangar apa jar Haji Untat, Ongol kadanya tetahu malah cuek ja inya sambil memacul sandal handak naik ke langgar, kelihatan masih ngantuk pinanya  matanya ja pina rangun-rangun dipaksanya bajalan.
Melihat kelakuan Ongol kada memperdulikan pandernya, Haji Untat ne tadi meradang dan tambah sanget. "Ngol api di rumah tadi kada bepajah," ulang Haji Untat sambil menggatik bahu si Ongol.
Sangkal dikuriak-riaki Haji Untat, Ongol lalu menjawab, "tenang ja ji..ulun gin tadi kada ingat memati keran ledeng tadi," sahut Ongol Santai. Pikirnya tadi aman am neh biar tabakar rumah Haji Untat tapi banyu ledeng balimbakan kada bakal habis jua rumahnya.
"Astaga Ongol..." ucap Haji Untat lagi.  Apa da Haji Untat tambah liwar sangkalnya lawan Ongol, kada tahu ai lagi , bukah-bukah ai Haji Untat sampai handak tajarungkup menuju rumahnya takutan api di rumahnya manjalung.
Sepeninggal Haji Untat, si Ongol kada langsung masuk ke langgar malah bekelubut lagi di teras langgar. Datang Anang Gabau membanguni, "Ngol ayo kasi sudah komat nah," gawil Anang Gabau. "Ayu ja," jar Ongol.
Limbah tu datang lagi Haji Untat ne tadi, masih sangkal rupanya dengan Ongol kada tetahu am Haji Untat langsung masuk ke langgar ja sembahyang subuh bajamah. Tuntung sembahyang. "Ngol tumben aku kada melihat kam bajamaah tadi," tagur Dangdut.
"Hau maka aku tadi bajamaah jua, kada malihat kah kam, aku ne di saf paling belakang," ujar Ongol sambil mengucak mata. "Haaa...haa..." ujar orang kekawalan Ongol tetawa serempak.
"Ngol..Ngol..makanya mun basubuh tu lajui bewudhu, kalau bisa mandi jangan baya betempungas ja," sambut Anang Gabau.
"Kam tu sembahyang di saf Bebinian Ngol ae, kita ne baya sesaf ja lakiannya" timpal Haji Untat lagi.
Apa da supan Ongol gara-gara ngantuk kelakuan kada karuan tampuh, sembahyang di saf bebinian. (oes)

benyamuk dan besamut

Sudah berapa minggu ni buhan Ongol bemalam di ladang, banyak memang sangu buhannya mulai baras, iwak karing, sampai mie bungkus.
Kebelujuran Ongol sepondok dengan anaknya Utuh Lantui, Anang Gabau wan Utuh Lengkor. Urangnya ni menjaga kabun kalo diganggu binatang liar.
Siangnya, Utuh Lantui lawan Anang Gabau limbah memanen rambutan sing banyakan ada pang sekitar lima karung gabang.
Malamnya, sambil bakisah urang empat ni kahayalan sampai habis rambutan dua karung. Saking mengantuknya, Anang Gabau lawan Utuh Lengkor kada ingat lagiam bebasuh tangan wan muntung habis makan rambutan tu.
Rupanya malam tu benyamuk banar, buhannya nang guring dalam kelambu tangganggu banar wan nyamuk, sing bekuliaran. Kelambu kada mampan mehadang nyamuk magin menjadi-jadi masukan.
Ongol, Lantui, Gabau wan Lengkor pusing meurusi nyamuk ja malam tu. “Kenapa pina benyamuk banar malam ni Ngol lah,” ujar Gabau.
“Iih benyamuk banar, kalo sore tadi limbah hujan, nyamuk keluaran limbah bataduh,” sahut Ongol.
Urang beempat ni sibuk banar meusir nyamuk, Gabau mencucul rumput lawan ranting-ranting, kalo Ongol seawakan be lapai minyak gas, Lantui melapai seawakan lawan bawang putih, sadangkan Lengkor bakalubut pakai tapih.
“Pina ganas banar nyamuk ni Bau ai, aku sudah seawakan belapai pakai minyak gas, nyamuk masih ada ja nang menyangat, sampai ka burit-burit disangatnya,” jar Ongol.
Singkat carita, Ongol lawan Gabau pusing banar semalaman meurus nyamuk ja. “Kaipa yu Ngol meurus nyamuk ne, pina menjadi-jadi lalu nyamuk ni,” takon Gabau.
Rupanya, mulai tadi Ongol bepikir kaya apa meusir nyamuk. “Kaya ini ja, kita buka ja kelambu ni biar ja nyamuknya masukan, limbah itu kita keluaran,” jar Ongol.
Limbah dibuka Ongol, handak seribu lima ratusan nyamuk masuk ke dalam kelambu. “Lajui, langsung tutup kelambunya Bau, nyaman takurung nyamuknya,” pinta Ongol.
“Nah bujur jar kam Ngol ai, masuk semua nyamuknya kedida lagi bekuliaran di luar ni, takurung dalam kelambu nyamuknya,” sahut Gabau.
Malam itu, urang beempat ni hayal beguringan di luar kelambu oleh kedida lagi nyamuk am.
Isuknya, Ongol takajut melihat muha Gabau wan Lengkor dan langsung membanguni buhanya bedua. “Bau uuii, Kor, uuii bangunan, sudah tarang hari ni,” jar Ongol sambil mengarak-garak awak Gabau wan Lengkor.
“Bau, kam lawan Lengkor ne aneh jua lah, baya guring semalam ja langsung tumbuh sengot lawan janggut,” jar Ongol.
Mendangar itu, Gabau wan Lengkor keheranan apa nang di kisah Ongol ni lah. “Apa grang jar kam tu Ngol,” sahut Gabau bingung.
“Coba kam becermin di banyu tu, sengot lawan janggut buhan kam tumbuhan tu, lakas banar tumbuhnya,” suruh Ongol.
Karena penasaran, Gabau langsung turun dari pondok bejalan ke parit handak becermin. “Bongol jua Ongol ni, lain sengot ni,” jar Gabau wan Lengkor sarek-sarek lawan Ongol.
Rupanya, nang hirang-hirang di bibir atas lawan dagu Gabau wan Lengkor tu, samut hirang bekumpul lah. “Iiih bisa ai tu bibir wan dagu buhan kam dihurungi samut, apa malam tadi buhan kam kekada bebasuh imbah makan rambutan,” jar Ongol.
“Nah iya am, kita mehindari nyamuk sampai guring di luar kelambu, malah kita malah dihurungi samut hirang,” gerunum Gabau wan Lengkor sambil membasuh muha pakai banyu parit. (fm)

ketahuan limbah

TUMATAN halus, Ongol banyak dilajari kuitannya soal ilmu agama. Pesan yang paling diingatnya adalah jangan kada suah mandiriakan sembahyang lima waktu. Kada salah apa nang diamanti kuitannya, mulai bujang sampai bebini lawan Aluh Lintah, sembahyang si Ongol lancar.
Dan nang paling rancak digawinya adalah sembahyang bejamaah di masigit Kampung Liur. Bubuhan nang lain Anang Gabau, Utuh Kalubut, Utuh Lengkor wan Haji Untat umpatan jua.
Nah, sadikit aneh subuh kamarian bubuhan Ongol, Anang Gabau, Utuh Kalubut, wan Utuh Lengkor kada talihat di masigit. Subuh itu harinya dingin banaran karna bakas hujan semalaman. Padahal buhannya ne sudah banjian besebuh bejamaah, biarpun hari hujan lababt, tatap tulakan.
Sampai orang qamat, waktu sembahyang sudah parak balum ada jua bubuhannya kalihatan. Tapi imbah tuntung sembahyang sampai salam lalu bubaran, hanya Anang Gabau wan Utuh Lengkor nang kalihatan.
“Kukira ikam kada ka masigit, mulai tadi kada kalihatan,” ujar  Utuh Lengkor
“Talalu-lalu banar ikam Kor ai kalu sampai kada malihat awakku nang ganal ini,” sahut Anang Gabau.
“Di mana ikam duduk?” ujar  Utuh Lengkor.
“Aku datang talambat Kor ai maka aku duduk di barisan saf paling balakang,” ujar Anang Gabau.
“Kalu saf paling balakang itu adalah safnya bibinian,” ujar Utuh Lengkor sambil tatawa.
“Kalu aku talambat kada napa-napa karna masih sawat haja umpat bajamaah, tapi kawal kita si Ongol itu sampai tuntung salam kada kalihatan batang hidungnya,” ujar Anang Gabau.
“Kawal kita nang saikung itu sudah kabiasaan katuju sembahyang mang-qada,” ujar Utuh Lengkor, sambil manunjuk Ongol mancungkung duduk di gardu.
“Kanapa maka talambat Ngol, padahal kita sudah bajanji biarpun hujan labat tatap ka masigit,” ujar  Anang Gabau.
“Mungkin kanyamanan guring melengkor karna hari dingin-dingin,” ujar Utuh Lengkor.
“Sakali-sakali uzur bulih haja kalu karna bahalangan sebab kawa haja diqada,” ujar Ongol.
“Ayu lakasi baudhu lalu sembayang, masih sawat haja waktunya kaina kami hadangi ikam di warung Acil Jablay,” ujar  Anang Gabau.
Wayah Ongol manguliat handak badiri, kadangaran bininya bakiyauan : “Ui abahnyaaa ... abahnyaaa ... lakasi bulik,” ujar suara bini Ongol nyaring banar. “Nah Ngol ikam dikiyau pulang,” ujar Anang Gabau.
“Abahnya lakasi bulik,” ujar suara bininya lalu kada lawas bininya mancungul datang ka gardu.
“Kanapa maka abahnya disuruh bulik, Ongol handak baudhu,” ujar Anang Gabau.
“Baudhu napa? Inya kubawai bulik karna handak kusuruh mandi,” sahut Ongol.
“Biar balum mandi bulih haja baudhu dan sembahyang,” ujar Utuh Lengkor mambilaakan Palui.
“Kada bulih baudhu apalagi dibawa sembahyang Gabau ai, karenaaa ... karna aku balum mandi. Maklumlah malam tadi tapakai,” ujar Ongol pina supan kasisipuan. “Naahhh ... katahuan Imbah ba...,” ujar  Utuh Lengkor wan Anang Gabau mangalakak tatawaan.

wadai ulahan bini ongol

Tiga bulan sudah lewat Anang Gabau kawin dengan Ani Kenjot anak Acil Jablay. Semingguan ne jua sudah Anang Gabau dengan bininya membuka warung nginginuman, barang haja gasan gawian bini sakira gasan mengandali ipuk bini sakira kada minta duit tarus. Sakira tahu rasanya mencari duit.
“Lakasi ding buka warung, kena telandung hari hilang pulang rejaki dipatok ayam,” ujar Anang Gabau menyambati bininya.
“Inggih, pian jua tuh tolongi pang menyusun wadai di muka tuh,” ujar Ani Kenjot, sambil menyarik-nyarik.
Pas Anang lagi haratan menyusun wadai, datang ae Haji Untat pina sambil lewat di muka warung habis dari pasar langsung menyinggahi. “Rami banar leh warung bini ikam ni Nang” ujar Haji Untat datang-datang langsung mambuka pander
 “Lumayan haja ji ae gasan manabali ipuk bini lawan melajari inya begawian,” ujar Anang menyahuti.
“Ikam ba’isi bini maka bisa banar jua malayani tamu nangdatangan, banyak wahini urang mambuka usaha wawarungan, paling-paling dua tiga bulan tutup marga palayanannya kurang mamuas’akan,” ujar Haji Untat langsung minta ulah akan Kupi.
Pas lagi raminya bakisah Haji Untat wan Anang Gabau, datang ae kujuk-kujuk si Ongol pina temanggah-manggah. “Apa jar pina rami banar bakisahan buhan pian nh,” ujar Ongol.
“Kada ae, menggisahi bini Anang Gabau, harat banar wayah ini bisa bejualan lawan be olah wadai sudah,” ujar Haji Untat.
“Ayu ha, buhan ikam bekesahan lagi, aku handak bulik sudah kalo pina dicari acil ikam tatatukaran dari pasar nih,” ujar Haji Untat langsung bukah.
“Esok Nang lah bayar kupi, bahutang dahulu,” ujar Haji Untat tatawa hahahaha..…
“Lancar haja memanderi sekalinya bahutang jua Haji Untat nih…,” garunum Ongol.
Sekalinya Ongol ada kehandak datang kewadah Anang Gabau, melihat kawan pina rami bejualan diwarung Ongol nih handak umpat meandak wadai olahan bininya.
“Apa ikam bawa tu Ongol?” ujar Anang.
“Ya’am aku nih handak umpat meandaki wadai’ah di warung bini ikam,” ujar Ongol pina kada tapi nyaring bepandir.
“Ayuha, andak situ Ongol kada papa,wadai napa garang,” ujar Anang.
“Ini nah, wadai ulahan biniku, pais pisang wan ruti pisang..gagawian bini di rumah timbang-timbang diam haja dirumah”ujar Ongol.
Pas dua hari liwat datang pulang Ongol nih ke warung bini Anang Gabau, kisah handak meambil duit harga wadai nih. Dalam hati Ongol menyambati, “Habis’am wadai olahan bini ku nih di warung Anang,” ujar suara hatinya Ongol neh sambil mengayuh sapida.
“Nang kayapa wadai bini ku masih ada lah,” ujar Ongol
“Ada ae tuh diatas meja, kedida yang meambil pan Ngol,” ujar Anang bepandiri dari dalam rumah.
“Kadida yang payuh kah…?,” ujar Ongol sambil sangkal didalam hati.
“Hau, ikam semalam menyuruh menjualalan kah baya meandak haja…?” ujar Anang.
“Ada ae semalam yang betakon handak menukar, tapi kupadahi wadai bini Ongol jar ku baya betitip ja, lalau ae kedida yang waninya menukar,” ujar Anang.
Sangkal-sangkal hati langsung Ongol mengumpulakan wadai bininya, sambil begarunum dalam hati, “Basi ae wadai bini ku nih kada bulik modal lagi.”
“Sabujurnya banyak nang handak marasani wadai bini ikam tu, tapi aku kada wani manjual, sualnya ikam ba’isukan bapadah umpat ma’andak haja, kada bapadah handak minta jual’akan” ujar Anang Gabau.
“Ikam tu amun kada mengerti batukun,” ujar Ongol. “Sorang gin sama jua bepadah umpat meandak haja, pas tu langsung bukah kukira apakah,” ujar Anang Gabau.
Dari pada bekancangan urat penggulu langsung Ongol bulik membawa wadai olahan bininya. (dc)

jurda 13

SUNGSUNG tu Ongol tulak ke taman Kampung Liur handak beolahraga wan kekawalannya. Baju kaos nang dipakainya betulisan jurda 13. Pina telihat himung banar Ongol ne memakai baju kaos hirang nang ada tulisannya karena jurda 13 adalah pemain bola terkenal di Kampung Liur.
Sudah dua putaran Ongol neh bakeliling taman Kampung Liur sampai tepaluh-paluh bajunya. “Wooiihh, mantab baju kaos kita neh,” takon Haji Untat pas bebuhannya bedapat dibawah pohon. “Dibari Jurda semalam Ji ai. Hebat kalolah, hehehe,” sahut Ongol pina himung sambil takurihing sorangan.
Handap kisah, tuntung bakisahan dibawah pohon imbah beolahraga lalu bebuhannya bulikan kerumah masing-masing. Dalam perjalanan bulik Ongol ne duduk pulang diwarung Acil Jablay. “Halo Jurda,” tagur Acil Jablay sambil meangkat tangan. “Halo juaaaa, hehehe,” ujar Ongol kehimungan.
Lalu Acil Jablay ne menakoni Ongol. “Jadi juragan wayah ne lah,” ujar Acil Jablay sambil haur menyusun pisang goreng. “Juragan apaan ciiil ai, masih nang dahulu jaaaa,” sahut Ongol sambil menyulum wan pisang goreng sebuting. “Aku dangar sudah jadi juragan ikam ne Ngol ai,” takon sidin pulang.
Harau penasaran banaran Ongol ne karena selalu ja disambat jadi juragan. Padahal inya ne masih ja jad kuli gatah wan pekat nang setiap hari tulak ke kebun pun Haji Untat. “Juragan apa ah Cil,” takon Ongol. “Tu be nang ada tulisan dibelakang baju kaos ikam. Tu kepanjangan Juragan Janda 13 kalo,” ujar Acil Jablay.
Mendangar pander sidin tadi harau habang muha Ongol. “Busyeet, pantas ai rahatan di taman tadi ada jua nang mengiyau ulun ne juragan. Eh sekalinya, jurda 13 ne juragan janda. Ya am, singkatan nang diplesetkan ya nang ngini am,” ujar Ongol pina meraju. “Kada papa ja ikam meraju nang penting pisang goreng nang ikam wajib dibayar. Okey,” ujar Acil Jablay pina tegas banaran. “Inggih Cil,” sahut Ongol betambah masam muhanya sambil bulik kada tetahu muha. (*/fin)

Kamis, 20 November 2014

pesan moral

Hari semalam buhan Ongol naik pohon rambutan pun Haji Untat nang bebuah labat banaran. Selain labat buahnya rasa buah rambutannya gin manis sampai-sampai urang mengira rahatan sidin menanamnya basiram wan banyu bagula. “Kita putiki ja, kita jual Ngol ai,” bisik Anang Gabau.
“Kena ketahuan sidin nangkaya apa am,” sahut Ongo. “Basembunyi kita dibawah kolongan rumah sidin biar sidin habut mencari kita, hehehe,” ujar Anang Gabau pina menyakinkan banaran wan pander. “Okelah kalo begitu,” sahut Ongol.
Handap kisah, rahatan meambil buah rambutan Haji Untat lagi handak kebelakang rumah. Karena melihat ada sidin behancap bedua ne masuk dibawah kolong rumah. “Astagaaa, ada ja nang meambil buah rambutan pun aku neh. Sungguh terlaaaalu,” ujar sidin sambil membujuri wan tapih nang telului. “Maka rambutan ne sudah handak habisam. Jangan-jangan buhan Ongol neh,” garunum sidin sambil mengira-gira siapakah nang ketuju menaiki rambutan sidin.
Dibawah kolongan rumah, bedua ne hinip kada banyak bunyi paan walaupun banyak nyamuk disana. “Nyamuuukkk,” ujar Ongol pina gemet banaran bepander. “Behinip Ngooool,” sahut Anang Gabau. Blak, bunyi Ongol menapak nyamuk nang hinggap dipipinya. Apada, habang muha Anang Gabau melihat kelakukan si Ongol.
Rupanya Haji Untat ne tumatan tadi am tahu bahwa bedua ne ada dibawah kolongan rumah. “Hehehe, aku gawi buhan ikam kena. Tunggu pembalasan aku laaaah,” garunum sidin sambil menuju kedalam rumah. “Hau kemana sidin tu wal,” takon Ongol. “Behinip ja. Imbah sidin masuk kedalam rumah hanyar kita bukahan,” ujar Anang Gabau. “Oke sieeep,” sahut Ongol.
Kada bongol-bongol Haji Untat ah, sidin ne pura-pura ja bejalan kedalam rumah padahal sidin bediri atas papan. “Sudah kada telihat sidin wal ai. Mungkin sudah masuk kedalam rumaham kalo,” ujar Ongol. “Harau bujur Ngol ai, buktinya kada telihat lagi am batis sidin, hehehe. Ayo kita keluar dari bawah kolongan rumah neh,” ujar Anang Gabau.
Merasa aman, lalu bedua ne keluar tumatan bawah kolongan rumah. Baya mencongol kepala langsung am dikarung Haji Untat tumatan atas. “Ampun Jiiiii, ulun kada mencuntan paaan,” kuriak Ongol. “Hua hahahaha, ketangkap buhan ikam sekarang,” ujar Haji Untat pina semangat banaran.
Apada, kada bekutik ai bedua ne pas ditangkap sidin tadi. “Makanya, jangan ketuju mencuntan pun urang. Untung pang tecuntan pun aku. Coba kalo tecuntan pun urang lain bisa dipermak tu pang buhan ikam,” ujar Haji Untat menasehati buhannya. “Inggih Ji, maaflah,” ujar Ongol pina supan muha. “Ne Cuma pesan moral ja. Jangan ketuju mencuhut pun urang lain kalo itu memang lain hak kita. Paham kada buhan ikam,” ujar sidin menasehati pulang.
Akhirnya, bedua ne bulik membawa supan karena ketahuan mencuntan rambutan pun Haji Untat. “Ingat tu Ngol. Jangan ketuju mencuntanlah. Pesan sidin tu Ngol ai,” ujar Anang Gabau. “Cehai, musti muha. Sama ja tu ah kelakuan,” sahut Ongol sambil garu-garu kepala. (fin)

dikira perampok

Hari semalam Ongol mehadangi bininya nang lagi betetukar di PPM Kampung Liur. Inya ne mehadangi pas dihiga Anang Gabau nang lagi duduk didalam beca. “Mehadangi binikah wal,” takon Anang Gabau. “Ya am, sudah 2 jam mehadangi nah tapi belum datang jua,” sahut Ongol sambil mehisap roko cap pekat. “Nang dibelakang ikam tu siap Ngol,” takon Anang Gabau. Mendangar pander Gabau tadi harau takelipik Ongol. “Iyakaaah,” sahut Ongol pina habang muha sampai takepai roko dimuntung.
Rupanya Ongol ne kada langsung bebalik kebelakang paan melihat bininya nang lagi asik menyimpunan tetukarnya. Kada berapa menit langsung ja inya ne menancap gas sepeda motornya nang memang sudah tumatan tadi dihidupkannya. “Oooiiii, bini tetinggaaaaal,: kuriak Anang Gabau. Tapi Ongol ne kada tetahu muha paan.
Lalu ai Anang Gabau ne menyuruh Amang Bular wan Dangdut mengejar Ongol memadahkan bahwa bini tetinggal dibelakang alias kada ingat dibawa. “Lakasi kejar Ongol tu wal ai, inya kira tadi bininya sudah duduk am dibelakang sepeda motor. Makanya inya dikiyau kada tetahu muha paan,” ujar Anang Gabau menjelaskan wan kekawalannya.
Handap kisah, kecepatan sepeda motor Amang Bular wan Dangdut ne lumayan hitungan 2 menit ja sudah ada dibelakang Ongol sekitar 2 meteran. “Ooooiiii,” kuriak Dangdut. Mendangar ada urang bakuriak dibelakang, harau behimat banar Ongol menggas sepeda motornya. “Jangan-jangan dibelakang rampok,” garunum Ongol pina kada tetahu muha paan alias pengencet.
Kesalahan Amang Bular wan Dangdut ne helem buhannya lensa penutupnya kada dibuka lalu dikira Ongol perampok nang handak mehadang inya. “Jangan ngeebuuuuuuttt. Ngol, bini ikam tetinggal,” kuriak Dangdut sambil menancap gas sepeda motornya. Tapi, Ongol ne tetap kada tetahu muha inya tetap menancap gas sepeda motornya.
Kada berapa menit dihadapan bebuhannya ada lampu habang terpaksa ai Ongol bemandak dulu. Kada berapa menit jua ada am Amang Bular wan Dangdut dihiganya. “Bongol banar ikam neh. Bini ditinggal dibelakang,” ujar Dangdut sambil membuka lensa penutup helem.
Melihat Dangdut wan Amang Bular dihiga harau tekajut Ongol. “Astagaaa, iyakah wal. Bah iya pang. Aku kira tadi nang menyasah aku ne rampok. Makanya kita kebut-kebutan tadi,” ujar Ongol sambil menapak dahi sorang. “Ikam ne bini ditinggal segala. Memangnya kami ne ikam kira tadi perampok nang behimat banar menyasahlah,” ujar Amang Bular.
Akhirnya Ongol bebulik ke PPM Kampung Liur mendatangi bininya nang tetinggal tadi. “Muar banar lun wan pian neh. Bini sorang ditinggal,” ujar bini Ongol nang bengaran Galuh Lintak. Melihat Ongol dimamai bini harau mengangkang bebuhan Anang Gabau. “Hua hahahaha, ya am. Dasar Ongol jua inya neh. Bini sorang ditinggal, untung kedida nang meambilnya,” ujar Anang Gabau. Apada, lintuk ai dagu Ongol imbah dimamai bini wan disambati kekawalannya sorang. (fin)

kada baroda

Hari semalam Ongol tulak menaksi tumatan subarang wadah peniniannya menuju ke Kampung Liur, pas malam minggu inya tu kada menyubarang lagi am malahan inya bemalam dirumah Anang Gabau. “Bangun, banguuuuun,” kuriak Anang Gabau. Apada, takelipik ai Ongol pas mendangar ada suara nang membangunkan inya rahatan guring nyaman. “Astagaaaa, kesiangan am aku nah,” ujar Ongol sambil menggosok-gosokan tangannya kemata. “Nyata ai sudah siang Ngol ai. Jam berapa Gerang neh,” takon Anang Gabau. Langsung Ongol melihat jam dinding. “Bah iya am, sudah jam 9-an lah,” sahut Ongol.
Kada mandi wan kada basikat gigi lagi am inya neh langsung menuju wadah bebuhan penaksian duduk. “Kemana ikam tadi Ngol,” takon Dangdut. “Guring wadah Anang Gabau wal ai. Untung pang inya membangunkan tadi, jaka kada dibangunkan bisa sampai sore tupang guringnya, hehehe,” sahut Ongol. “Begadang kalo ikam tadi ditaman,” takon Dangdut pulang. “Mumpung malam minggu wal ai, begadang tu am, hehehe,” sahut Ongol pina seraba salah dapatnya.
Karena siang tu giliran Ongol nang dapat jatah membawa urang kesubarang, lalu ai inya ne siap-siap wan kelotoknya. “Lumayan banyak rezeki ikam hari ne Ngolah,” ujar Anang Gabau nang hanyar datang tadi. “Kaitu am wal ai, kadang-kadang banyak kadang-kadang kedida, hehehe,” sahut Ongol. “Jangan kada ingatlah pas ikam sudah kesubarang tu bawakan rambutan,” pesan Anang Gabau. “Siap ja wal, imbah meantar urang neh aku bebulik pulang. Tenang ja,” ujar Ongol menjanjikan wan kekawalannya.
Bebuhan kampung subarang ne sudah ada am didalam kelotok pun Ongol, inya ne telihat sibuk banaran karena hape bebunyi wan melepas tali belum lagi membunyikan mesin kelotok. “Pina sibuk banar ikam neh Ngol hari ini,” takon Amang Bular. “Ya am Mang ai,” sahut Ongol. “Lakasi am ah, sudah lawas neh mehadangi. Bebila pulang tulaknya,” gasak Amang Bular. “Siap mang,” sahut Ongol sambil melepas tali kelotoknya.
Lalu inya ne mehidupkan mesin kelotoknya, starter pertama kada mau hidup, kedua, ketiga sampai sepuluh kali tetap ai mesin kelotok kada mau hidup. “Nah iya am, minyak kalolah,” ujar Ongol sambil membuka tutup minyak. “Banyak ja tu Ngol ai. Jangan-jangan mesin kelotok ikam ne kada pernah diservis makanya mogok,” ujar Amang Bular pina penyambatan banaran. “Rancak ja diservis Mang ai,” sahut Ongol pina masam muha.
Sudah diperiksa mengenai mesin kelotok ternyata tidak ada kendala, lalu ai Ongol melihat mesin rodanya nang dibawah banyu. Baya melihat harau tekajut inya neh. “Astagaaaa, rodanya tenggelam Mang ai, semalam kada ingat ulun memasaknya wan baut,” ujar Ongol. Mendangar pander Ongol ne tadi harau menggarunum bebuhan Amang Bular nang sudah terlanjut masuk kedalam kelotok si Ongol. “Kami kada mau tahu, pokoknya kami harus sampai ke subarang,” ujar Amang Bular pina wan celeng-celengnya tu am.
Melihat sidin pina menceleng sampai matanya handak keluar apada Ongol lintuk dagu. “Inggih mang, kita bekayuh ja lah kesubarang, hehehe,” ujar Ongol sambil mengayuh kelotok menuju ke subarang. “Hua hahahaha, makanya kelotok tu harus diperhatikan. Jangan Cuma nyamannya ja. Periksa olinya, businya, minyaknya wan rodanya. Kalo semua sudah beres hanyar diturunkan menaksi. Paham kada ikam Ngol,” ujar Amang Bular membari nasehat.
Karena kedida roda mesinya terpaksa mengayuh pakai pengayuh, bianya hitungan 10 menit sampai ke subarang ne handak 1 jam hanyar sampai karena dimaklumi ja pakai pengayuh. Itupun pengayuhnya nang halus tu pulang. Apada, tepaluh atas bawah Ongol dapatnya. “Bujur jar sidin jua, lain kali harus diperiksa sebelum menaksi,” garunum Ongol. (fin)

tetajak panas

HARI semalam, Ongol wan Dangdut duduk di jembatan sambil baroko cap pekat. Sambil menunggu magrib, bedua ne telihat pina santai banaran. Rupanya, imbah begawi bulik sore tu beluman mandi. Tumatan jauh telihat ada Anang Gabau naik sepeda motor handak lewat jembatan. “Itu ada Gabau handak kemari. Umpat inyakah bulik,” takon Ongol. “Atur ja, mun inya hakon jua ah membawai karena kita ne bedua eh. Bekajal tu pang,” sahut Dangdut.
Kada berapa menit datang am Anang Gabau, sekalinya dibelakang jok motornya lagi membawa minyak solar gasan mehidupkan genset dirumah. “Pas banar nah. Umpatlah bulik,” ujar Ongol. “Nangkaya kawa membawai buhan ikam. Sasak nah,” sahut Anang Gabau. “Kawa ja wal, aku duduk dihadapan parak stang motor. Dangdut dibelakang ikam, bantu pang kawan neh sanja am mun bulik bejalan batis,” ujar Ongol pina membari maras banaran. “Ya udah ai kalo begitu,” ujar Anang Gabau.
Handap kisah, sesuai wan rencana semula Ongol duduk dihadapan Anang Gabau parak stang motor sementara Dangdut dibelakang Gabau bekajal wan teng beisi minyak solar. “Kada papa lah Ngol,” takon Anang Gabau. “Kada papa wal ai, batis ku pakai sandal jua, hehehe,” sahut Ongol pina takurihing soranga. “Bebaik hangit, mesinnya panas Ngol ai. Olinya sudah parak setahun neh kada diganti,” ujar Anang Gabau menjelaskan. “Tenang ja. Semua bisa diatasi, hehehe,” ujar Ongol pina musti muha.
Perjalanan bebuhannya ne lumayan jauh, maklum nang membuat terasa lawas jalannya nang beluwang-luwang sampai handak tejungkang bebuhannya. “Kada papa lah Ngol,” takon Anang Gabau pulang. “Kada papa wal ai, kada hangit pang sandal pun aku neh,” sahut Ongol. “Mun merasa panas jangan takuriak lah,” ujar Dangdut menambahi. “Harit sorang, tiwas inya ditakoni kada tetahu jua,” ujar Anang Gabau.
Apada nang dikhawatirkan bebuhannya kada kenyataan. “Puaanaaaaaaaassss,” kuriak Ongol pina habang muha. Apada, behancap ai Gabau merem sepeda motornya. “Hahahahaha, sandal japit pun Ongol gusang,” ujar Dangdut ketawa melihat sandal beasap. “Wakakakakak, makanya jar aku tadi. Mesinnya sepeda motor pun aku neh lakas banar mesinnya panas maklum sudah lawas olinya kada diganti. Masih kada percaya ja ikam,” ujar Anang Gabau.
Sekalinya, sandal pun Ongol ne lunyut takena panas. Pas dilihat-lihat sekalinya sandalnya plastik karena sandal nang dipakai Ongol ne khusus gasan dirumah kada khusus gasan dibawa keluar. “Mohon maaf lahir dan batin ai Ngol ai. Hari sudah sanja paksa ai ikam sorang bulik bejalan. Kada mungkin jua ikam hakon umpat lagi karena memang kedida wadah beduduk,” ujar Anang Gabau. Apada, sudah meharit batis kepanasan, ditinggal buhannya pulang ditengah padang sapi. “Kemana aku mengadu mun nangkaya ini am nasib. Batis habang menjajak mesin panas. Ditinggal buhannya pulang,” garunum Ongol sambil menapak wan dahinya sorang. Lalu ai bulik bejalanan. (fin)

umpan buaya

HARI semalam bebuhan Kampung Liur meadakan acara simah buaya supaya buaya nang ada disungai Kampung Liur tu kada mengganggu karena saking laparnya banyak jamban nang rusak karena handak menerkam urang didalamnya. "Pian Ji lah nanf jadi pawangnya," ujar Haji Lului. "Bah, ikam ja nang cocok jadi pawangnya Ji ai," sahut sidin. "Kada Ji ai, nang cocok tu pian tu am karena pian tu sesepuh Kampung buaya. ets, maksud ulun tu sesepuh Kampung Liur, hehehe," ujar Haji Lului mengayai sidin. Apada, habang muha Haji Untat pas disambati tadi.
Handap kisah, segala urusan gasan mengadakan acara simah buaya tu sudah disiapkan bebuhan kampung termasuk 7 wadai belainan jenisnya. "Semua sudah Ji ai, tergantung pian ja ne," ujar Haji Lului. "Aku siap tumatan semalam am. Ayo kita mulai," sahut Haji Untat.
Pina telihat komat kamit muntung sidin membacakan doa, kada tahu doa nang manakah nang dibacakan sidin sampai bingung Ongol memikirkannya. "Pina komat kamit munrung sidin. Apa juakah nang dibaca sidin tu lah," takon Ongol pina bingung sorangan. "Amun kada paham tu beranai ja Ngol ai. Itu sidin lagi membacakan doa mengiyau buaya. Biasanya sidin tu komat kamit lagi bepander wan buaya," ujar Anang Gabau menjelaskan panjang lebar. "Iyalah wal," sahut Ongol.
Saking penasarannya lalu Ongol neh mendatangi sidin dan duduk dihiga sidin. "Timbai nang ada dihiga aku neh," ujar sidin. Mendangar pander sidon tadi harau pucat muha Ongol. "Hau, kenapa ulun Ji nang cagaran ditimbai jadi umpan buaya," ujar Ongol membela diri.
Apada, mengangkangan bebuhan Kampung Liur pas melihat muha Ongol pucat. "Lainan ikam paan Ngol ai nang ditimbai kebanyu tu. Tapi, sesajen nang ada diga ikam tu nah," ujar Anang Gabau. Akhirnya kawa jua Ongol bernapas panjang karena nang dimaksud Haji Untat tadi lainan inya paan nang ditimbai. "Syukuram," ujar Ongol sambil mengelus dada.
Memang kesalahan Ongol jua pang sidin rahatan bebacan inya asa dihiga pina telihat musti banaran. "Lain kali Ngol ai, jangan pina musti paan. Untung pang sidin tadi langsung meingkut ikam. Seandainya langsung diingkut sidin bisa bujuran jadi umpan buaya ikam. Hahaha," ujar Anang Gabau menyambati Ongol. "Maaf wal, kada tahu aku eh tadi," ujar Ongol sambil tetunduk dagu. (*/fin)