mbah bulik begawi memantat di kebun sore tu bebuhan Ongol bulikan
menyubarang menuju Kampung Liur. Sudah jadi kebiasaan bebuhannya mun
tuntung begawi tu kada langsung bulik kerumah melainkan singgah dulu di
jembatan wadah biasa nongkrongan. “Lakas bulik kedida nang digawi jua
dirumah neh. Mending dudukan dijembatan ja,” ujar Anang Gabau. “Sip tu
wal ai. Apalagi malam ne malam minggu kedida bisi pacar ne paksa ai
joblo dulu nah. Hehehe,” sahut Dangdut. “Mun handak bebini tu harus
beniat coy ai. Mana hakon ah binian melamar ikam mun becari gin kada
hakon. Hahaha,” ujar Ongol pina musti banaran menyambati kekawalannya
sorang.
Waktu terus besasar parak magrib, cacing diparut mulai bagendang
didalam parut Anang Gabau neh. “Cacing lagi menelpon coy ai. Artinya
disuruh makan bakpao am neh. Hehehe,” ujar Anang Gabau. “Mun handak
makan bakpao tu coy ai bebagi wan kawan neh,” sahut Ongol. “Nah pas
banaran wal ai. Ikam ja nang menukarnyalah di warung Acil Jablay,” ujar
Anang Gabau sambil meunjuk duit sepuluh ribu. “Oke sip,” sahut Ongol
pina semangat bebanaran.
Handap kisah, tulaklah si Ongol ne bejalan batis karena jarak antara
jembatan wan warung kada tapi jauh paan. “Hau, ikam umpat aku kah coy,”
takon Ongol. “Ya am, biaram Gabau sorangan disana. Aku handak melihat
bakpao ulahan Acil Jablay ne ai,” sahut Dangdut. “Okelah kalo begitu coy
ai. Tapi, ikam kena nang membawanya ke jembatanlah. Imbah menukar
bakpao tu aku handak menukar roko cap pekat,” ujar Ongol. “Sip,” sahut
Dangdut.
Sekalinya Ongol ne licik jua urangnya, inya nang disuruh Anang Gabau
menukar bakpao malahan Dangdut nang disuruhnya. “Licik, aku nang
disuruh,” ujar Dangdut pina sangkal banaran. “Tenang ja coy. Duitnya tu
sepuluh ribu artinya dapat 10 buting bakpao. Ya kalo,” ujar Ongol. “Aku
ne handak menukar roko cap pekat ja disana,” ujar Ongol pulang. “Yak
ah,” sahut Dangdut.
Kada berapa menit imbah menukar bakpao di warung Acil Jablay
datanglah si Ongol ne sambil baroko cap pekat. “Sudah ditukarlah coy,”
takon Ongol. “Sudah Coy ai. Tenang ja sesuai dengan apa jar ikam tadi,”
sahut Dangdut. “Mantab. Tapi, aku handak menukar bakpao nang itu nah.
Seribuan ja kalo harganya. Hehehe,” ujar Ongol sambil mendatangi Acil
Jablay.
Merasa ada Ongol nang datang handak menukar bakpao, behancap sidin
menakoni. “Nukar nang mana Ngol,” takon Acil Jablay. “Nang ganal tu Cil
ai. Handak lun makan langsung ja masalahnya ne pakai duit ulun sorang
eh,” ujar Ongol. Lalu bakpao nang ganal tu diunjuk sidin. “Nah, jangan
beutanglah,” ancam Acil Jablay. “Inggih Cil,” sahut Ongol sambil
menungap bakpao ganal. “Nyaman Cil ai. Terasa banar kacangnya. Hehehe,”
ujar Ongol pina kehimungan banaran.
Bakpao nang dimakan tadi tu sudah handak habis. Nganga-nganga Acil
Jablay ne melihat kelakukan Ongol nang pina nahap banaran makan bakpao
ulahan sidin. “Seribu ja kalo Cil harganya,” takon Ongol. Habang muha
Acil Jablay. “Muha ikam ah. Tu harganya lima ribu Ngolai,” ujar sidin
pina menyumpah. Harau mengangkang Dangdut melihat sidin menyumpah.
“Hahahaha, rasaiiiin. Makan tu bakpao,” ujar Dangdut.
Harau masam muha Ongol pas disumpahi Acil Jablay. “Sesuai dengan
perjanjian tadi. Kada boleh bautang. Mun bautang hukumannya membersihkan
rumah aku selama semingguan,” ujar sidin tanpa kompromi lagiam. Melihat
kondisi kada memungkinkan langsung bukah am Dangdut ne mendatangi Anang
Gabau. “Ongol dihukum Acil Jablay karena kada membayar bakpao. Dikira
inya bakpao ganal tu harganya seribuan ja. Sekalinya lima ribuan.
Hahahaha,” ujar Dangdut bakisah wan Anang Gabau. Apada, sama-sama
mengangkang ai bebuhannya melihat kelakukan si Ongol tadi. (*/fin)
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
0 komentar:
Posting Komentar