HARI semalam Ongol terlihat pina siap-siap handak bejalan menuju
jembatan wadah biasa bebuhannya bedudukan. Belum tulak inya melihat ada
Haji Untat lewat dihadapan rumah inya. “Handak kemana pian Ji,” takon
Ongol. “Handak ke pasar Ngolai, handak menukar bola lampu. Maklum,
kerancakan mati lampu neh banyak bola lampu dirumah ku yang pagat,”
sahut sidin. “Bujur tu Ji ai, diwadah ulun gin hanyar semalam ja
mengganti. Sama nasibnya wadah pian,” ujar Ongol.
Tuntung bepanderan wan sidin lalu Ongol siap-siap tulak. “Santai
disana gin ai, soalnya banyak kekawalan disana sambil barokoan cap
pekat, hehehe,” garunum Ongol sambil mengujak sepeda ontelnya. Sekalinya
dalam perjalan inya ne bepadat wan Anang Gabau. “Kejembatankah Ngol,”
takon Anang Gabau. “Ya am wal ai, handak kesana nah. Mun ikam pang
kemana,” sahut Ongol sambil betakon jua. “Lebih baik kita makan gorengan
di warung Acil Jablay daripada di jembatan kedida nang dimakan kecuali
roko tu am nang disikat,” ujar Anang Gabau. “Oke wal, kita ke warung
sidin ja,” sahut Ongol.
Akhirnya niat handak bedudukan di jembatan kada jadi karena ada kawan
Ongol nang membawai makan gorengan di warung Acil Jablay. Baya sampai
diwarung wan imbah memarkir sepeda ontelnya lalu Ongol memesan gorengan
nang biasa inya makan diwarung Acil Jablay neh. “Pisang goreng bagumpal
Cil ai,” ujar Ongol. “Tenang Ngol, sudah aku siapkan gasan bebuhan
ikam,” sahut sidin.
Rahatan memakan pisang goreng bagumpal kada berapa menit datang Haji
Untat. “Asiiieeek, sesepuh Kampung Liur datang kesini wal ai. Biasanya
sidin pang nang membayari neh mun sidin ada diwarung, hehehe,” ujar
Ongol. “Kada harapan Ngol ai. Sidin semalam tekor menjual pekat,” sahut
Anang Gabau. “Kita lihat ai kena. Aku yakin ja sidin nang membayari
gorenga kita neh,” ujar Ongol pina semangat bebanaran.
Kada berapa menit imbah membungkus gorengan didalam plastik, lalu
Haji Untat ne bulik am sampai tenganga muntung Ongol. “Hari semalam ada
angsulan menukar gula rahatan ikam ku suruh ke warung. Nah angsulannya
tu ikam unjuk wan Jablay. Artinya ikam nang membayari gorengan nang aku
bawa neh. Oke Ngol,” ujar sidin. “Jablay, nang membayari ne Ongol lah,”
kuriak sidin. “Inggih Ji,” sahut Acil Jablay.
Mendangar pander Haji Untat tadi, harau masam muha Ongol sampai
handak kada kawa bepander lagi am. “Hua hahahaha, rupanya Haji Untat
datang ke warung Acil Jablay ne handak menagih hutang Ongol wan sidin,”
ujar Anang Gabau pina mehulu-hulu banaran. Harau kada bunyi lagi am
Ongol karena supan muha disambati Haji Untat. “Makanya jangan pina musti
paan tadi. Kehandak sidin nang membayarkan ternyata sidin nang menyuruh
ikam Ngolai, hahahaha,” ujar Anang Gabau pina behimat banaran
menyambati.
Akhirnya, kada jadi makan gorengan Ongol ne karena duit nang
dibawanya tumatan rumah tadi habis gasan membayari gorengan nang dibawa
Haji Untat tadi. “Berapa butingkah nang dibawa Haji Untat tadilah,”
takon Anang Gabau. “Dua puluh buting coy ai. Maka aku hanya membawa Rp20
ribu ja nah. Habis am gasan membayari sidin ja duit nang ada neh,”
sahut Ongol pina masam muha. (*/fin)
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
0 komentar:
Posting Komentar